W dąbrowskim sanktuarium 19 maja będzie świętowana rocznica koronacji figury Najświętszej Maryi Panny Królowej Anielskiej – Pani Dąbrowy Górniczej i Matki Zagłębia.
Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Anielskiej w Dąbrowie Górniczej zajmuje wyjątkowe miejsce w diecezji. Kult Anielskiej Pani sięga 1897 r., kiedy ks. prał. Grzegorz Augustynik intronizował obraz Maryi z Dzieciątkiem Jezus w otoczeniu aniołów i świętych. Wizerunek ten, będący kopią obrazu podarowanego przez parafian z Włoszczowy, stał się inspiracją do wykonania przez Józefa Proszowskiego okazałego ołtarza z figurą Matki Bożej Królowej Anielskiej. Potwierdzeniem kultu była koronacja łaskami słynącej figury w dniu 19 maja 1968 r. przez prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego i metropolitę krakowskiego kard. Karola Wojtyłę.
– Anielska Pani wyprasza potrzebne łaski wszystkim, którzy chronią się pod Jej płaszcz opieki. Tego w ostatnim czasie doświadczyłem i ja w chorobie. W dąbrowskiej bazylice można uzyskać wiele łask i odpustów. Uwzględniając prośbę bp. Grzegorza Kaszaka i moją, Penitencjaria Apostolska z polecenia papieża Franciszka wydała dokument, w którym udziela całkowitego odpustu zupełnego dla wiernych nawiedzających sanktuarium. W wyjątkowy sposób należy się on wiernym szczerze pokutującym, skruszonym i pojednanym, jeśli nawiedzą bazylikę, sanktuarium i tam wezmą udział w jakiejś czynności liturgicznej albo w nabożeństwie ku czci niebieskiej Patronki, przez jakąś chwilę czasu poświęcą się pobożnym rozmyślaniom, kończąc Modlitwą Pańską i wezwaniami do Najświętszej Maryi Panny Anielskiej – mówi kustosz sanktuarium, ks. kan. Andrzej Stasiak.
W doroczną uroczystość rocznicy koronacji do tronu Matki Bożej Anielskiej pielgrzymują mężczyźni, polecając swoje życie i troski swej Przewodniczce i Matce.
Kościół pw. św. Katarzyny i Błogosławionych Męczenników abp. Antoniego Juliana Nowowiejskiego i bp. Leona Wetmańskiego,
sanktuarium diecezjalne
W mieście o burzliwej historii położonym na skraju mazurskiej Krainy Wielkich Jezior znajdował się obóz zagłady, miejsce gehenny tysięcy ludzi, także duchownych, wśród nich bł. abp. Nowowiejskiego i bł. bp Wetmańskiego
Działdowo to ponad 20-tysięczne mazurskie miasto powiatowe leżące na wschodnim krańcu diecezji toruńskiej. We wczesnym średniowieczu istniał tu gród pruskich Sasinów zdobyty w końcu XIII w. przez Krzyżaków. Wokół warowni, którą postawili rycerze zakonni, rozwinęła się osada nazwana przez nich Soldaw, która w 1344 r. uzyskała prawa miejskie. Zmienne były koleje losu pogranicznego miasta, które to upadało, to dźwigało się z ruin. Podczas zmagań polsko-krzyżackich i szwedzkich przechodziło z rąk do rąk, a w 1914 r. znacznie ucierpiało jako miasto frontowe. Przez 4 stulecia znajdowało się po niemieckiej stronie granicy, aż mocą traktatu wersalskiego wraz południowym skrawkiem Mazur 17 stycznia 1920 r. znalazło się „pod opiekuńczym skrzydłem Białego Orła”. W mieście położonym przy granicy z Prusami Wschodnimi w 1928 r. mieszkało niespełna 10 tys. Polaków, wśród nich ponad 8 tys. katolików należących jedynej ówczesnej parafii pw. św. Wojciecha i prawie 3 tys. Niemców. 1. września 1939 r. wkroczyły do Działdowa pierwsze oddziały Wehrmachtu i rozpoczęła się pacyfikację tego ważnego ośrodka polskości. „Wrogów III Rzeszy” umieszczano w siedzibie gestapo – willi rejenta Wyrwicza, a później, wraz z jeńcami z twierdzy Modlin, w koszarach III Batalionu 32. Pułku Piechoty. Z czasem to miejsce przekształcono w
Boże ojców naszych, wielki i miłosierny! Panie życia i pokoju, Ojcze wszystkich ludzi. Twoją wolą jest pokój, a nie udręczenie. Potęp wojny i obal pychę gwałtowników. Wysłałeś Syna swego Jezusa Chrystusa, aby głosił pokój bliskim i dalekim i zjednoczył w jedną rodzinę ludzi wszystkich ras i pokoleń.
O trudzie przekształcania tragedii w zalążek nadziei mówiły podczas czuwania modlitewnego Jubileuszu Pocieszenia w bazylice watykańskiej dwie kobiety.
Pierwsza z nich Lucia Di Mauro z Neapolu opowiedziała o swej tragedii, kiedy 4 sierpnia 2009 roku jej mąż ochroniarz, został zamordowany przez grupę młodych ludzi podczas pracy na placu Carmine, w historycznym centrum miasta. Miał zaledwie 45 lat.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
