Jednym z najcenniejszych eksponatów miechowskiego skarbca jest infuła, z ok. 1633-1666, haftowana perłami, pochodząca prawdopodobnie z zapisu testamentowego bp. Piotra
Gembickiego, a także komplety tkanin, które były zawieszane na tabernakulum - np. unikatowa zasłona, składająca się z czterech fragmentów złotej koronki z XVIII w.
Skarbiec miechowski posiada bogaty zbiór tkanin, pod względem czasu i miejsca powstania reprezentujący większość ośrodków tkackich z Europy. Są to ornaty i dalmatyki
pochodzące z XVII-wiecznych ośrodków włoskich (12 sztuk), w tym dwie bardzo rzadkie - z tkaniny włoskiej, z drugiej poł. XVI w. Jest duży zbiór ornatów, kap
i dalmatyk z tkanin francuskich - o charakterystycznych, koronkowych wzorach, z naturalistycznymi elementami zdobniczymi (np. ok. 70 z motywem rzeki);
są również liczne tkaniny wschodnie, w tym bardzo rzadki ornat o bokach z tkaniny tureckiej z XVI w. (wraz ze stułą i manipularzem). Bogaty
zbiór stanowią hafty wysokiej klasy (np. z tzw. haftem polskim, tj. z motywem pojedynczych kwiatów, datowanych na ok. 1700 r.).
W skarbcu Bazyliki Grobu Bożego znajduje się w sumie ok. 200 tkanin zabytkowych (liczba ta nie obejmuje zabytkowych sztandarów oraz wszelkich tkanin nowszych, czyli od początku XX w.).
Niektóre z nich stanowią pełne komplety szat liturgicznych, składających się z: kapy, ornatu, dalmatyki, stuły, manipularza. Przykładem może być komplet z wzorzystego aksamitu włoskiego,
z drugiego ćwierćwiecza XVIII w., z herbem Nałęcz.
Tkaniny ze skarbca nie mają dostatecznie dobrych warunków do przechowywania; większość wymaga przeprowadzenia kosztownych zabiegów konserwatorskich, zaś wszystkie - oczyszczenia.
Do tej pory, w ramach ratowania tkanin ze skarbca Bazyliki Miechowskiej, staraniem Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, udało się zrekonstruować 9 cennych egzemplarzy. Nazwiska sponsorów
tych działań, wykazujących zrozumienie dla idei ratowania dziedzictwa narodowego, jakim są niewątpliwie unikatowe tkaniny, wpisują się w chlubną historię Bożogrobców.
Dalmatyka: strój diakona podczas Mszy św. odprawianej z asystą, przypominający wyglądem ornat, ale z krótkimi rękawami; dawniej strój papieży, biskupów, cesarzy i królów
w czasie koronacji.
Pala, palka: płócienna, sztywna, kwadratowa przykrywka do kielicha, używana podczas Mszy św.;
Manipularz: opaska zakładana na lewe przedramię przez księży odprawiających Mszę św.
(na podst. "Słownika wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych" Władysława Kopalińskiego, Warszawa 2000 r.)
Pomóż w rozwoju naszego portalu