Reklama

Duszne pogawędki

Chrzest Janowy

Niedziela rzeszowska 2/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Choć dzisiejsza uroczystość liturgicznie kończy obchody Bożego Narodzenia, wciąż trwamy w ich atmosferze. Widzimy dziś Chrystusa, który zbliża się do Jana Chrzciciela, by przyjąć od niego chrzest. Jezus nie potrzebował chrztu nawrócenia, jakim był chrzest Janowy. Poddanie się jednak temu obrzędowi było potwierdzeniem Bożego posłannictwa Chrzciciela. Choć sam Jan protestował, słusznie twierdząc, że to on potrzebuje prawdziwego chrztu od Zbawiciela, Jezus przyjmuje ten znak. Jak słyszeliśmy już w liturgii Adwentu, wielu przychodziło nad Jordan, by wyznać grzechy i dostąpić symbolicznego obmycia. Wśród pokutujących zabrakło jedynie faryzeuszów i uczonych w Piśmie. Dlaczego? Bo uważali, że nie mają się z czego poprawiać, że są idealni, że to inni mają grzechy, samego zaś Jana mieli za dziwaka, podejrzewając nawet, że jest opętany przez złego ducha.
Czytając Ewangelię wg św. Mateusza, znajdujemy opis wydarzenia, kiedy Jezusowi zostaje postawione pytanie, jakim prawem i z czyjego polecenia naucza i dokonuje znaków (Mt 21,23-27). Nie uwierzyli Janowi, nie chcieli też przyjąć słów Zbawiciela. Chcieli jedynie wystawić Go na próbę. Chrystus postanawia jednak całą sytuację obrócić przeciw pytającym. „Skąd pochodzi chrzest Janowy: z nieba czy od ludzi?” (Mt 21, 25) - Jezus odpowiada pytaniem na pytanie; od odpowiedzi uzależnia wyjaśnienie motywów swego postępowania. Adwersarze nie wiedzą, co odpowiedzieć. Co prawda nie uwierzyli Janowi, boją się jednak do tego przyznać. Obawiają się reakcji tłumu, który w Chrzcicielu jednoznacznie rozpoznał posłańca Bożego. Nie mogą też powiedzieć, że chrzest Janowy pochodził z nieba - wtedy na pewno Jezus zapytałby, dlaczego mu się nie poddali. Bojąc się przyznać do swych poglądów, a równocześnie widząc, że przytaknięcie tłumowi postawi ich w bardzo niezręcznej sytuacji, odpowiadają: „Nie wiemy”. „Więc i ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię” (Mt 21, 27) - brzmi odpowiedź Jezusa. Oczywiście, można by pytać, czemu Chrystus wprost nie wyznaje, że jest Synem Bożym i z mandatu Ojca dokonuje znaków i cudów. On jednak wie, iż pytający właśnie na tak brzmiącą odpowiedź czekają; czekają, by oskarżyć Go o bluźnierstwo. Wcale nie chodzi im o poznanie prawdy - nie dociekali jej również w przypadku Jana Chrzciciela, zadowalając się pokrętną odpowiedzią. Po prostu - i Jan, i Jezus są postaciami niewygodnymi, dlatego trzeba znaleźć pretekst do pozbycia się ich, ale w sposób na pozór zgodny z prawem.
Można podziwiać bystrość odpowiedzi Jezusa lub dziwić się przewrotności uczonych w Piśmie. Wydaje mi się jednak, że najgłębszy sens tego wydarzenia jest nieco inny. Świadczy o tym przypowieść opowiedziana przez Jezusa tuż po wspomnianym wydarzeniu. Chrystus mówi o człowieku proszącym kolejno swych synów o pójście do pracy w winnicy. Jeden zapewnia, że pójdzie, nie czyni tego jednak. Drugi odmawia, jednak po namyśle postanawia podporządkować się prośbie ojca. „Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?” (Mt 21, 31) - kończy przypowieść pytaniem. „Ten drugi” - pada zgodna odpowiedź. I słyszymy słowa Zbawiciela będące nauką płynącą z całej sceny. Jezus mówi, że można dokonać złego wyboru, jednak jest czas na zrozumienie błędu i naprawienie go. Faryzeusze zaś i uczeni w Piśmie otwarcie deklarują posłuszeństwo Bogu, w rzeczywistości jednak nie tylko nie mają zamiaru Go słuchać, lecz także ani im w głowie zmiana podjętej wcześniej decyzji. Widząc swój ewidentny błąd, nie chcą się do niego przyznać; zapewne w obawie utracenia opinii zawsze poprawnych w oczach tłumu. Postawa taka jest bardzo niebezpieczna i wielu ludzi doprowadziła do nieszczęścia. Jezus uczy, że przyznanie się do błędu nie jest znakiem słabości, ale właśnie mądrości i odwagi. „Upaść jest rzeczą ludzką, ale trwać w upadku jest rzeczą diabelską” - mówi powiedzenie. Tym bardziej diabelską, jeśli widzimy, że nasza decyzja była błędna, a mimo to nie chcemy przyznać się do błędu i jeszcze wmawiamy innym, że racja jest po naszej stronie. Tak rodzi się zakłamanie, obłuda i hipokryzja, a tym wadom Chrystus wydał zdecydowaną walkę.
Pytajmy siebie często o słuszność podejmowanych decyzji i nie bójmy się ich korygowania. Lepiej na czas zawrócić z błędnej drogi, niż udając, że wszystko jest w porządku, brnąć coraz dalej w zło, grzech i przewrotność.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Msza Krzyżma. W Chrystusie wzrastamy i przynosimy owoce

2024-03-28 13:30

Archikatedra lubelska

Kapłani są namaszczeni i posłani, aby głosić Chrystusa i dawać świadectwo Ewangelii słowem i życiem - powiedział abp Stanisław Budzik.

CZYTAJ DALEJ

Franciszek podczas Mszy Krzyżma do kapłanów: musimy być wolni od surowości i oskarżeń, od egoizmu i ambicji!

2024-03-28 10:38

[ TEMATY ]

papież Franciszek

PAP/EPA/GIUSEPPE LAMI

Do postrzegania życia i powołania w perspektywie całej przeszłości i przyszłości oraz odkrycia na nowo potrzeby adoracji i bezinteresownej, spokojnej i przedłużonej modlitwy serca - zachęcił Franciszek w Wielki Czwartek podczas Mszy Krzyżma w watykańskiej Bazylice św. Piotra. Papież wskazał na potrzebę skruchy, która jest nie tyle owocem naszej sprawności, lecz łaską i jako taka musi być wyproszona na modlitwie.

MSZA KRZYŻMA
HOMILIA OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA

CZYTAJ DALEJ

W TVP1 premiera filmu dokumentalnego „Wojtyłowie. Drogi do świętości”

2024-03-29 11:11

[ TEMATY ]

film

TVP

„Wojtyłowie. Drogi do świętości” to dokument opowiadający historię rodziny, z której wywodzi się Karol Wojtyła. Prezentując sylwetki członków rodziny Wojtyłów film ukazuje, jak ważna jest rodzina. W dokumencie autorstwa Piotra Kota i Mileny Kindziuk wystąpili m.in. kard. Stanisław Dziwisz, Ewa Czaicka, Jan Wojtyła. Premiera - 30 marca o 10:35 w TVP1.

Dokument opowiada historię rodziny, z której wywodzi się wyjątkowy człowiek, wielki Papież i późniejszy święty. Prezentując sylwetki członków rodziny Wojtyłów film ukazuje, jak ważna jest rodzina. Głęboka więź powstaje dzięki zaufaniu i prawdzie, a wszystko zanurzone i przesycone jest miłością. Rodzina Wojtyłów uczy, że pozytywne związki i relacje kształtują całe nasze życie.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję