Mamy dwudziesty pierwszy wiek. Wiek, w którym dzieje się tyle złego w całym świecie. To zło dotyka również i nasz kraj, dotyka również nas, Polaków. Doczekaliśmy się czasów, w których nikt nikogo nie
szanuje, a dla wielu nie ma żadnej świętości. Bezczeszczeni są dzisiaj zarówno ludzie, jak i „rzeczy” święte, a dla życia człowieka i jego godności jest wiele pogardy. Również o księżach nie
mówi się dobrze, znajdując u nich wiele przywar, czynią tak także katolicy. Zapomina się jednak o tym, że kapłan tutaj, na ziemi, spełnia posługę samego Pana Jezusa.
Zdarza się też tak (i tu trochę optymizmu), że nie można o duchownym powiedzieć inaczej jak tylko, że jest to dobry ksiądz.
Pragnę przybliżyć czytelnikom sylwetkę takiego właśnie „kapłana z charyzmą”. Według teologii charyzmat „to przejaw łaski Bożej, szczególny dar boży”. Religioznawstwo określa
charyzmat jako „szczególny rodzaj żarliwości religijnej, wyróżniający daną osobę spośród otoczenia”.
Te cechy posiada niewątpliwie skromna osoba starszego już wiekiem duszpasterza posługującego w niewielkiej parafii Zajączki - ks. kan. Tadeusz Gonera.
Parafia Zajączki (z której się wywodzę), w tym roku obchodzi jubileusz 100-lecia swego istnienia, w związku z tym jest okazja, by coś więcej powiedzieć o proboszczu tej parafii, (ponieważ o parafii
napisano już sporo). My, parafianie, powinniśmy dziękować Bogu i cieszyć się z faktu, iż czwartą część tego okresu posługę proboszcza pełni czcigodny kapłan ks. kan. Tadeusz Gonera.
Z Księdzem Proboszczem zetknąłem się po raz pierwszy na początku stanu wojennego. Jego zaangażowanie w humanitarną pomoc potrzebującym od razu dało znak, że to dobry, uczciwy, o wielkim sercu, otwartym
dla swoich owieczek duszpasterz.
Ks. kan. Tadeusz Gonera to przykład żarliwej i głębokiej wiary. Dzięki niezłomnym i nieugiętym zasadom postępowania przyczynił się do tego, że za jego „kadencji” doczekaliśmy się kilku
powołań kapłańskich i zakonnych. Należy też dodać, że jest on wielkim czcicielem Matki Przenajświętszej, od lat organizującym pielgrzymki do miejsc Jej kultu.
Dzięki zaradności, umiejętnościom organizacyjnym, a nade wszystko byciu dobrym gospodarzem, w Zajączkach II wybudowany został kościół filialny, który bardzo ułatwia dotarcie wiernych, zwłaszcza starszych,
na Msze św. Wykonanych zostało również bardzo dużo innych prac związanych z prawidłowym funkcjonowaniem kościoła parafialnego, domu katechetycznego, plebanii i cmentarza.
Księdzu Proboszczowi za tak wiele lat pracy w parafii Zajączki oraz za tak wiele dobrego, które w tym czasie uczynił, pragnę w imieniu wszystkich parafian i własnym serdecznie podziękować staropolskim
„Bóg zapłać”.
Chcę również życzyć Księdzu Tadeuszowi wielu łask Bożych i długich lat życia w zdrowiu. Niech dobry Bóg ma go w swojej opiece. Wszystkim katolikom chciałbym życzyć w swoich parafiach takiego właśnie
wspaniałego i wielkodusznego proboszcza, który może posłużyć jako wzór do naśladowania dla każdego z nas.
Pomóż w rozwoju naszego portalu