Niemcy: w diecezji pasawskiej pogrzeby będą prowadzili świeccy teolodzy
Ze względu na coraz większy brak księży diecezja pasawska w Niemczech postanowiła zmienić niektóre zadania duszpasterskie. 24 lutego podano, że w przyszłości uroczystości pogrzebowe będą prowadzić także zatrudnieni etatowo w diecezji świeccy teolodzy. Odpowiednie wytyczne w tej sprawie przygotował już kierujący biurem duszpasterskim ks. Hans Bauernfeind.
Szkolenia w tym zakresie rozpoczną się w 2018 r., a pierwsze pogrzeby, prowadzone przez świeckich teologów, rozpoczną się na przełomie 2017 i 2018 r.
„Śmierć jest najbardziej radykalnym przeżyciem zarówno dla osoby umierającej, jak i dla jego najbliższych. Dlatego należy nie tylko zapewnić dobre i godne towarzyszenie osobom ciężko chorym i umierającym, ale także zatroszczyć się o godny pochówek zmarłego oraz o pomoc żałobnikom w przeżywanych przez nich trudnych chwilach” – stwierdził niemiecki kapłan.
- W świeckich trzeba obudzić świadomość, że nie tylko są w Kościele, ale są Kościołem. Wraz z poczuciem podmiotowości przychodzi odpowiedzialność - mówi KAI bp Andrzej Czaja. W tym roku diecezja opolska obchodzi jubileusz 50-lecia. Główne uroczystości, w których weźmie udział Episkopat Polski, odbędą się w październiku. Jednocześnie bp Czaja odnosi się do skutków kryzysu powołań, jaki mamy obecnie w Polsce, na skutek czego - jak podkreśla - za kilkanaście lat "jeden kapłan w niektórych miejscach będzie obsługiwał dwie parafie".
Rozmowa biskupem Andrzejem Czają, ordynariuszem diecezji opolskiej:
Jak powstały i skąd pochodzą wezwania Litanii Loretańskiej? Niektóre z nich wydają się bardzo tajemnicze: „Wieżo z kości słoniowej”, „Arko przymierza”, „Gwiazdo zaranna”…
Za nami już pierwsze dni maja – miesiąca poświęconego w szczególny sposób Dziewicy Maryi. To czas maryjnych nabożeństw, podczas których nie tylko w świątyniach, ale i przy kapliczkach lub przydrożnych figurach rozbrzmiewa Litania do Najświętszej Maryi Panny, popularnie nazywana Litanią Loretańską. Wielu z nas, także czytelników Niedzieli, pyta: jak powstały wezwania tej litanii? Jaka jest jej historia i co kryje się w niekiedy tajemniczo brzmiących określeniach, takich jak: „Domie złoty” czy „Wieżo z kości słoniowej”?
W wyspiarskim kraju, jakim są Filipiny liczba pallotyńskich powołań rośnie z roku na rok. O swojej misji opowiadał w Polsce ks. Bineet Kerketta, misjonarz z Indii, rektor pallotyńskiego seminarium na Filipinach.
Księża pallotyni założyli misję na Filipinach w 2010 r., w Bacolod, na północno-zachodnim wybrzeży wyspy Negros. Chociaż Filipiny to kraj chrześcijański (aż 86 proc. ludności to katolicy), Kościół tam wymaga nadal wsparcia. Powodem jest ogromne rozwarstwienie społeczeństwa i przepaść, jaka dzieli biednych i bogatych. Najbogatsi mają w posiadaniu ogromne plantacje trzciny cukrowej i ryżu, a nawet całe wyspy. Najubożsi z trudem mogą się wyżywić. Nawet kościoły mają osobne. Większość działań w parafii prowadzą świeccy i postępują zgodnie ze swoją mentalnością, tradycją i kulturą. Dlatego wciąż ewangelizacja jest potrzebna.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
