Nowa inicjatywa jubileuszowa „Strefa świadectw - dowód chwały”
Opowiedz o tym, co w twoim życiu uczyniła Maryja - „Strefa świadectw -dowód chwały” - to kolejna, nowa inicjatywa ojców paulinów w Jubileuszowym Roku 300-lecia Koronacji Cudownego Obrazu Matki Bożej. Zakonnicy zachęcają, by przesyłać mailem, w plikach audio lub video, refleksje dotyczące naszych „związków” z Matką Bożą Jasnogórską i otrzymanych za Jej wstawiennictwem łask.
Na stronie internetowej koronamaryi.pl widnieje już specjalna zakładka „Strefa świadectw” opatrzona wezwaniem z Ewangelii św. Mateusza: Nie może się ukryć miasto położone na górze (Mt 5,14). Paulini zachęcają, by opowiedzieć o tym, co w naszym życiu uczyniła Częstochowska Maryja.
O. Tomasz Tlałka, odpowiedzialny za inicjatywę „Żywa korona Maryi” podkreśla, że „najlepszym sposobem wychwalania Boga jest rozgłaszanie Jego cudów”. Wyjaśnia, że „Strefa świadectw” ma na celu opowiadanie wielkich dzieł Bożych dokonanych przez wstawiennictwo Matki Bożej Częstochowskiej. - W Roku Jubileuszu 300-lecia koronacji Jej Cudownego Wizerunku pragniemy składanymi świadectwami ukazać, że Maryja jest naszą Królową! Jezus kiedyś powiedział: Nie może się ukryć miasto położone na górze, tym miastem jest Jasna Góra - podkreśla o. Tlałka.
Świadectwa należy składać wyłącznie przez stronę internetową www.swiadectwa.koronamaryi.pl. Tam znajduje się specjalny formularz, który koniecznie należy wypełnić. O tym, jakich łask ktoś doznał za przyczyną Matki Bożej z Jasnej Góry można opowiedzieć pisząc, można też nagrać plik audio lub video. Można to uczynić imiennie lub anonimowo.
Reklama
Ze względów organizacyjnych osoby starsze, które nie obsługują internetu proszone są o zwrócenie się o pomoc do dzieci i wnuków lub wyjątkowo niech prześlą list na adres: Klasztor OO. Paulinów na Jasnej Górze, ul. Kordeckiego 2, 42-225 Częstochowa z dopiskiem "Strefa świadectw".
„Jezus powiedział do człowieka, któremu okazał łaskę: Wracaj do domu, do swoich, i opowiadaj im wszystko, co Pan ci uczynił i jak ulitował się nad tobą. Uczyń tak i Ty!” - zachęcają ojcowie paulini.
Świadectwa publikowane będą w Internecie, niektóre zostaną umieszczone w specjalnej książce a dźwięki zaprezentowane w Radiu Jasna Góra.
W Jubileuszowym Roku 300-lecia Koronacji Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej trwają już inicjatywy: „Żywa Korona Maryi” polegająca na przesyłaniu na Jasną Górę zdjęć z wypisanymi na ich odwrocie duchowymi darami składanymi Matce Bożej, pobrać można specjalną aplikację „Diament z korony”, która ma nas inspirować do nawiązania głębszej relacji z Maryją, podczas Apelu Jasnogórskiego codziennie odmawiana jest Modlitwa Jubileuszowa. Wszystko po to, by koronować Maryję już nie złotymi diademami, ale naszym staraniem o nawrócenie i ewangelicznym życiem.
"Chcemy złożyć Maryi nasze duchowe dary. To one najbardziej ukazują, czy Maryja króluje w naszym życiu" – podkreślają paulini.
Patronat nad Jubileuszem oraz akcją Żywa Korona Maryi objęła Konferencja Episkopatu Polski wraz z przewodniczącym abp Stanisławem Gądeckim, metropolitą poznańskim.
Na Jasnej Górze za przyczyną Matki Bożej ludzie doznają uzdrowień, nawróceń i innych nadzwyczajnych łask. Potwierdzają to wpisy do Jasnogórskiej Księgi Cudów.
Już o pierwszych latach Jasnej Góry pisał Długosz, że „zbiega się tutaj lud boży z powodu zdumiewających cudów”. Podobnie informował papieża Marcina V król Władysław Jagiełło. Z tego też powodu nazwano to miejsce, górę Starej Częstochowy, Jasną Górą, gdzie Matka Boża „jaśnieje cudami”.
Cudowne uzdrowienia w jasnogórskim sanktuarium to fakty potwierdzone licznymi świadectwami. Jak pisze w książce „Cuda i łaski zdziałane za przyczyną Jasnogórskiej Matki Bożej dawniej i dziś” o. Melchior Królik, kustosz Cudownego Obrazu, „za Jej przyczyną bezwładne członki odzyskują siłę, ogarnięci mrokiem odzyskują wzrok, a śmierć z pokorą zwraca swe ofiary”. Niezwykłe zdarzenia wiernie wciąż spisywane są i przechowywane w Archiwum Jasnogórskim, by „podnieść na duchu i ożywić wiarę”.
Św. Augustyn pisał o tym okrutnym wydarzeniu: „W jakiej mierze na błogosławione Niemowlęta rzuciło się zło, w takiej też obfitości spłynęło na nich błogosławieństwo. Są to pierwsze pąki Kościoła, rozwinięte wśród niewiary”
Zbrodnia ta opisana przez Ewangelię wg św. Mateusza, do dzisiaj porusza serca, mąci nieco trwającą jeszcze świąteczną atmosferę, ale i budzi zrozumiałą ciekawość. Chodzi o rozkaz znanego z okrucieństwa króla Judei Heroda, który w obawie przed pojawieniem się na Ziemi „nowego króla” nakazał wymordowanie wszystkich małych chłopców do lat dwóch w Betlejem i okolicy...
Kiedy Mędrcy (Trzej Królowie) przybyli ze wschodu na dwór Heroda, zapytali go gdzie mają szukać nowo narodzonego króla żydowskiego... Herod wpadł w szał, gdy usłyszał, że jest jeszcze inny król... Ukuł więc sprytną intrygę: wysłał Mędrców do Betlejem, którzy mieli mu donieść gdzie jest ów nowo narodzony władca. Królowie jednak przejrzeli zamiary okrutnego tyrana i więcej nie pojawili się na jego dworze. Herod nakazał więc zamordować wszystkich chłopców do lat dwóch w Betlejem i okolicy (Mędrcy pojawili się w Betlejem około roku do półtora po narodzinach Jezusa).
Podawano różne liczby ofiar tej okrutnej rzezi: od 14 tys. nawet do 144 tys. dzieci, co jest wyolbrzymioną wartością. Wedle naukowców populacja ówczesnego Betlejem wynosiła w owych czasach około trzystu mieszkańców, tak że gdyby do takiej rzezi doszło, pochłonęłaby ona nie więcej niż 6-7 chłopców (do lat 2). Choć wydarzenia, które dokonać się miało w zapadłej wsi Betlejem, nie odnotował znany żydowski historyk Józef Flawiusz (trudno się dziwić: wiele informacji czerpał on od Mikołaja z Damaszku, przyjaciela i kronikarza Heroda) to spotykamy o nich relację pochodzącą 150 lat później w tzw. Protoewangelii Jakuba, gdzie autor wspomina o ukrywaniu się nie tylko Jezusa, ale i jego kuzyna Jana Chrzciciela, dla którego Bóg przygotował cudowne schronienie w górskiej jaskini. Do dzisiaj nie wiemy dokładnie, kiedy do takiego wydarzenia mogło dojść (najprawdopodobniej przed śmiercią Heroda 4 r. p.n.e.). Powszechnie znane były okrutne morderstwa dokonane przez króla Heroda na własnych dzieciach – nakazał on zamordowanie trojga własnych dzieci: synów Aleksandra i Arystobulosa, których miał z żoną Mariamme (ją również nakazał zabić pod zarzutem wiarołomstwa), a także, zaledwie pięć dni przed własną śmiercią, nakazał zabić trzeciego syna, Antypatra, pochodzącego z żony o imieniu Doris. Dlatego też w pierwszej niechrześcijańskiej relacji o tym wydarzeniu – tzw. „Saturnaliach” swoistej encyklopedii dziejów Rzymu, napisanej przez rzymskiego pisarza Makrobiusza w piątym stuleciu, wspomina on, że cesarz rzymski „dowiedziawszy się, że pomiędzy chłopcami do lat dwóch, które nakazał zamordować Herod, król Judei, był również jego syn” odparł, że „lepiej być świnią na dworze Heroda niż jego własnym synem”. Skoro tak okrutny człowiek nakazał zabicie własnych dzieci, tym bardziej mógł posunąć się do wydania rozkazu zamordowania betlejemskich chłopców. Okrucieństwo Heroda wynikało – jak się dzisiaj przypuszcza – z choroby umysłowej i psychozy strachu o utratę własnej władzy.
Papież Leon Wielki umieścił święto Niewiniątek (zwane później Świętem Młodzianków) w swoim sakramentarzu w piątym stuleciu. Relikwie Dzieciątek posiadało wiele kościołów, m.in. rzymska bazylika św. Pawła za Murami; także papież Sykstus V w XVI stuleciu przeniósł ich część do bazyliki Santa Maria Maggiore. A któż z nas nie zna słynnego paryskiego Cmentarza Niewiniątek założonego w dwunastym stuleciu. Chowano tu wiernych z dwudziestu trzech paryskich parafii. Na tym cmentarzu znajdował się słynny, a tak popularny pod koniec średniowiecza „Dance Macabre” – Taniec Śmierci, będący „lekcją równości społecznej”. To z Cmentarza Niewiniątek wyruszała w średniowieczu procesja z relikwiami świętego Młodzianka do katedry Notre Dame, w której uczestniczyło dwanaście tysięcy dzieci. Dzień Święta Niewiniątek uważano w przeszłości za niepomyślny; rycerze nie chcieli walczyć z innymi, a kiedy król angielski Edward IV został koronowany w tym dniu, lud nie uznał koronacji i nakazano obrzęd powtórzyć. Król francuski Ludwik XI ofiarował do jednego z paryskich kościołów relikwie całego Niewiniątka umieszczone w kryształowym relikwiarzu... Ważnym ośrodkiem kultu Niewiniątek Betlejemskich był kościół templariuszy w Małej Oleśnicy na Śląsku. Co roku dokonywano tam ostensji relikwii Niewiniątka Betlejemskiego i związane z tym były odpusty nadane przez papieży Honoriusza IV i Benedykta XI.
Rzeź Niewiniątek była bardzo popularnym tematem w sztuce i literaturze. Temat ten zdobył dużą popularność w średniowieczu i w sztuce renesansowej. Okrucieństwo, jakim epatowali twórcy, powodowało nierzadko interwencje władców: np. cesarz Rudolf II nakazał choćby zamalować zbyt drastyczne sceny na obrazie Petera Bruegela Starszego; dzieci przemalowano na domowe zwierzęta, a zrozpaczone matki trzymały na swoich kolanach tobołki. Swoją drogą obraz nawiązywał do walki Niderlandczyków o niepodległość od Hiszpanii w XVI stuleciu, stąd żołnierze na obrazie występują w habsburskich zbrojach. Z kolei w trzeciej części „Dziadów” nasz narodowy wieszcz Adam Mickiewicz prześladowaną przez rosyjskich zaborców, pozbawioną swojego państwa polską młodzież, przyrównywał do zamordowanych Młodzianków biblijnych, a cara rosyjskiego do Heroda. W widzeniu księdza Piotra stosowny fragment mówi przecież: „Tyran wstał – Herod! Panie, cała Polska młoda wydana w ręce Heroda...”.
Ołtarz św. Klary w bazylice pod jej wezwaniem w Asyżu
11 sierpnia Kościół wspomina św. Klarę z Asyżu, która jako bardzo młoda dziewczyna, poruszona przykładem Franciszka, opuściła dom rodzinny, by pójść za nim. Założycielka klarysek jest patronką telewizji. Trzydzieści lat po jej śmierci, w 1283 roku, jej życie zostało przedstawione na tablicy malarskiej przeznaczonej dla bazyliki jej imienia w miasteczku w Umbrii.
Specjalizująca się w biografii świętej Klary siostra Maria Chiara Riva mówi: „Życie Klary jest całkowicie ukierunkowane na nadzieję, temat Jubileuszu. Jej pragnienie pełni życia wciąż pociąga wielu młodych”. To klucz do odczytania i zrozumienia życia Klary z Asyżu, uchwycenia siły i nowoczesności jej wyboru drogi życiowej. „Ołtarz św. Klary”, przechowywany wraz z jej doczesnymi szczątkami w bazylice jej imienia w umbryjskim mieście, przedstawia w kilku, lecz znaczących obrazach najważniejsze momenty ludzkiej i duchowej historii tej niezwykłej kobiety. W wieku zaledwie osiemnastu lat Klara nie zawahała się uciec z domu rodzinnego, by pójść za Franciszkiem i jego towarzyszami, dając początek formie życia chrześcijańskiego, która do dziś fascynuje, przyciąga i skłania do refleksji.
Pod kierunkiem księży z Instytutu Dobrego Pasterza grupa młodych Francuzów na nowo odkrywa wiarę i tradycję, odnawiając niszczejące klasztory i kaplice.
Jak pisze National Catholic Register, już czwarty rok z rzędu ojciec Mathieu Raffray z Instytutu Dobrego Pasterza za pośrednictwem mediów społecznościowych zaprasza młodzież do przyłączenia się do „odbudowy chrześcijańskiej Francji”. W ostatnich latach Instytut zorganizował kilka akcji renowacyjnych, w tym odbudowę seminarium, a także innych obiektów katolickich w pobliżu Chartres i Mont-Saint-Michel. Ojciec Raffray szczególnie skupił się na zaangażowaniu w te działania właśnie młodych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
