Czcigodni Bracia w kapłaństwie,
Kochani Rolnicy,
Drodzy Diecezjanie!

1. Ewangelia z dzisiejszej niedzieli kończy się bardzo zachęcającym zaproszeniem: „Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o cos prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich”. Nie trzeba nam, Polakom, tłumaczyć, jak trudno jest o to, żebyśmy potrafili razem coś robić, wspólnie działać. Warto więc zaczynać albo powracać do wspólnej modlitwy. Ma ona dobrą historię. Cieszy nas wspólny pacierz rodzinny. Odczuwamy pragnienie uczestnictwa we Mszy św. niedzielnej i świątecznej. To są nasze dobre doświadczenia. Co nie znaczy, że nie zdarzają się rodziny, które zapominają o wspólnej modlitwie, że nie ma ludzi, którzy nie biorą udziału we Mszy św. niedzielnej lub świątecznej.
Ale Ewangelia dzisiejsza w swojej nauce idzie jeszcze dalej. Zachęca do wspólnej modlitwy, abyśmy potrafili również wspólnie pracować i to nie ze względu na same zarobki, ale przede wszystkim z tej racji, że właśnie w takich chwilach będzie z nami Jezus Chrystus.
Dzisiaj, kiedy zwracam się z zaproszeniem do wzięcia udziału w dorocznych dożynkach, powyższe słowa Pana Jezusa nabierają dodatkowego znaczenia. Zwyczaj wspólnego świętowania zakończenia żniw jest bardzo stary i świadczy, że nasi praojcowie i dziadowie często sięgali do Pisma Świętego. Korzystali z jego nauk i zgodnie z nimi starali się postępować. A Pan Bóg był z nimi.

2. Oni też pamiętali o tym, co pisze św. Paweł do Rzymian. „Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością”. No cóż, świeckość państwa, o którą wielu zabiega, daje o sobie znać czymś przeciwnym w stosunku do tego, co głosi Apostoł Narodów. Mamy straszliwą korupcję, mamy wyjątkowo niesprawiedliwe regulacje prawne, mamy ludzi marnujących pieniądze państwowe bezkarnie, prowadzących hulaszczy tryb życia. Mamy ciągle zadłużone szpitale. Mamy słabe finansowanie szkół i oświaty w ogólności. Ale też najczęściej ci, którzy kierują naszym życiem publicznym, nie modlą się razem w imię Jezusa, chociaż czasami, zwłaszcza przed wyborami, jawią się w kościołach.
A Polska ma coraz więcej dłużników, którzy wykorzystując słabe prawo, a nawet z jego pominięciem, zawłaszczają dobro wspólne, kpiny robiąc ze sprawiedliwości i praworządności. Św. Paweł zaś nawołuje „Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością”.
O tym należy przypominać wszystkim dłużnikom; wszystkim, którzy nie wypełniają sumiennie swoich obowiązków; wszystkim, którzy niszczą lub marnują owoce pracy naszych rąk. A do nich należą także i ci, którzy pobierając wysokie wynagrodzenia, nie potrafią zapewnić zbytu owocom naszej pracy.
W takich sytuacjach nam milczeć nie można. Zobowiązuje nas do tego sam Pan Bóg za pośrednictwem proroka Ezechiela. To płynie z pierwszego czytania: „Ciebie, o synu człowieczy, wyznaczyłem na stróża domu Izraela, abyś słysząc z mych ust napomnienia, przestrzegał ich w moim imieniu”. Mamy przestrzegać przed nadużyciami. Powinniśmy domagać się sprawiedliwości, kolejny raz podejmując to dzieło, jakie zrodziło się przed 25 laty w Gdańsku, dzieło „Solidarności”, ale odnowionej i odrodzonej.
Pan Bóg nas zobowiązuje do odwagi w naprawianiu zła. Gdybyśmy tego nie czynili, to my stajemy się współwinnymi tychże niegodziwości. Wyraźnie o tym mówi Ezechiel. Jeśli nie napominamy i nie reagujemy na przestępstwa, to zostaniemy obarczeni odpowiedzialnością przez Pana Boga.

3. Pamięć na Słowo Boże, nasza świadomość duchowej wspólnoty w Jezusie Chrystusie, a zwłaszcza uczucie wdzięczności za Jego stałą pomoc i opiekę sprawiają, że w tym roku również zapraszam wszystkich naszych kochanych rolników na diecezjalne uroczystości dożynkowe, które odbędą się w Drohiczynie 8 września, czyli w święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.
Z tym świętem już od lat jest związany dzień naszego dożynkowego dziękczynienia. W tradycji polskiej to święto określamy jakże wymownym mianem Matki Bożej Siewnej. Zaczyna się bowiem czas wrzucania w glebę ziarna ozimego. Ale jest również ważne, abyśmy dobrze zabezpieczyli ziarno na czas zimy, mrozów i opadów. Nasze wysiłki i nasze starania zawierzamy Matce Najświętszej. Nikt przecież tak nie rozumie kłopotów i zmagań rolników jak Ta, która potrafiła dostrzec niepokój i zawstydzenie nowożeńców z Kany Galilejskiej.
O Niej też mówi Jan Paweł II: „Odwieczna miłość Ojca, wypowiedziana w dziejach ludzkości przez Syna, którego Ojciec dał, «aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne» (J 5,16), przybliża się do każdego z nas poprzez tę Matkę; nabiera znamion bliskich, jakby łatwiej dostępnych dla każdego człowieka. I dlatego Maryja musi się znajdować na wszystkich drogach codziennego życia Kościoła. Poprzez Jej macierzyńską obecność Kościół nabiera szczególnej pewności, że żyje życiem swego Mistrza i Pana, że żyje tajemnicą Odkupienia w całej jej życiodajnej głębi i pełni, i równocześnie ten sam Kościół, zakorzeniony w tylu rozlicznych dziedzinach życia całej współczesnej ludzkości, uzyskuje także tę doświadczalną pewność, że jest po prostu bliski człowiekowi, każdemu człowiekowi, że jest jego Kościołem: Kościołem Ludu Bożego” (Redemptor hominis).

4. Ten to Kościół ubogacił nas w tym roku nowym błogosławionym wziętym spośród nas. Jest nim bł. Ignacy Kłopotowski, wielki działacz społeczny, zatroskany o rozwój każdego dziecka, o trwałość każdej rodziny, bez reszty oddany biednym i potrzebującym pomocy. Jest on wreszcie założycielem Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Loretańskiej, które od paru lat przebywają w Drohiczynie. Opiekują się naszym Muzeum Diecezjalnym i prowadzą Księgarnię Loretańską, z której warto korzystać.
Błogosławiony Ignacy urodził się w Korzeniówce pod Drohiczynem. Chrzest przyjął w naszej katedrze. Potem uczył się w różnych miejscowościach, a do Wyższego Seminarium Duchownego wstąpił w Lublinie. Jako kapłan przez pewien czas był związany z tym miastem. Następnie przeniósł się do Warszawy i tutaj pozostał do końca życia.
Jego beatyfikacja odbyła się 19 czerwca tego roku w Warszawie. Stolica Apostolska wyznaczyła 7 września na dzień jego świętowania, ponieważ tego dnia w 1931 r. umarł. Cieszymy się, że oto kolejny syn podlaskiej ziemi znalazł się wśród błogosławionych. Jego świętość jest wspaniałym owocem, który wyrósł z ziarna wiary i miłości minionych pokoleń.
Będziemy podczas naszych dożynek dziękowali za ten wyjątkowy dar, jaki otrzymał świat katolicki. Już 7 września odbędą się uroczystości dziękczynne w parafii Miłkowice Maćki, do której należy Korzeniówka, miejsce narodzin Błogosławionego. Natomiast 8 września, w łączności z diecezjalnymi dożynkami, podziękujemy Panu Bogu za beatyfikację ks. Ignacego Kłopotowskiego.

5. Wspominamy o tym przy okazji dożynek, gdyż to są także gleby i pola, które czekają na zasiew. Jeśli będą leżały odłogiem, to „nieprzyjazny człowiek” będzie wsiewał ideologie i związki dalekie od Chrystusa, niszczące nasz naród, zachwaszczające naszą kulturę, tradycję i całe dziedzictwo, usiłując wprowadzić cywilizację śmierci.
Jan Paweł II prosił: „Pozostańcie wierni tradycjom waszych ojców. Oni podnosząc wzrok znad ziemi, ogarniali horyzont, gdzie niebo łączy się z ziemią, i do nieba zanosili modlitwę o urodzaj, o ziarno dla siewcy i ziarno dla chleba. Oni w imię Boże rozpoczynali każdy dzień i każdą swoją pracę, i z Bogiem swoje rolnicze dzieło kończyli. Pozostańcie wierni tej prastarej tradycji! Ona wyraża najgłębszą prawdę o sensie i owocności waszej pracy” (Krosno, 10 czerwca 1997 r.).
Ponawiam więc zaproszenie na dożynki do Drohiczyna. Zapraszam kapłanów, rolników z dożynkowymi wieńcami parafialnymi. Serdecznie zapraszam władze samorządowe wszystkich szczebli, organizacje rolnicze i chłopskie, dziennikarzy i reporterów radiowych oraz telewizyjnych. Nie powinno zabraknąć zespołów w strojach ludowych. Niech przybędą rolnicy - starzy i młodzi.
W święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, zwanej Siewną, będziemy śpiewali dziękczynne Te Deum za tegoroczne zbiory. Radując się, że obok Matki Bożej i Jana Pawła II znajdzie się bł. Ignacy Kłopotowski, wypraszając Boże błogosławieństwo dla nas, dla naszej ziemi! Amen.