Taki lot miał raz w życiu. Był 19 sierpnia 2002 r. On siedział za sterami śmigłowca, a na pokładzie był Ojciec Święty Jan Paweł II.
- Startowaliśmy z Kalwarii Zebrzydowskiej i lecieliśmy do Krakowa. Trasa lotu wiodła nad rodzinnymi Wadowicami. Lecieliśmy także nad ukochanymi przez Papieża Tatrami. I nad krzyżem na Giewoncie. Lot zakończyłem na lotnisku w Balicach, skąd Papież odlatywał do Rzymu - mówi pilot. Był dowódcą załogi, którą tworzyli: II pilot kpt. pilot Cezary Dobrowolski i technik pokładowy chor. Wiesław Tuński.
Papież nad Giewontem
Czasu na tę trasę nie mieli zbyt wiele. - W związku z tym, chwilami zwiększałem prędkość, by móc ją zmniejszyć w czasie przelotu nad górami - opowiada pilot. - Wszystko po to, by Papież mógł powrócić pamięcią do wspomnień z lat młodości i choć z dala poczuć „smak” ukochanych Tatr.
Jan Paweł II był bardzo wzruszony, kiedy patrzył z lotu ptaka na swoje rodzinne miasto i na Tatry. - Nad Giewontem zwolniliśmy do prędkości minimalnej, by Jan Paweł II miał lepsze warunki obserwacji. Tym bardziej że świeciło piękne słońce.
Gdy Ojciec Święty wychodził ze śmigłowca, uśmiechnął się do wszystkich członków załogi, a potem uścisnął im dłonie. Po wylądowaniu w Krakowie zaś, złożył swój podpis w albumie, który otrzymała w prezencie cała załoga. Do tego, tradycyjnie już, także różańce. - Poprosiliśmy też Papieża, by stanął z nami do zdjęcia. Chętnie się zgodził, a potem nas pobłogosławił - mówi ppłk pilot Marek Miłosz.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Ten lot zostanie mi w pamięci na zawsze
Piloci z 36. Specjalnego Pułku Lotnictwa Transportowego na co dzień wożą najważniejsze osoby w państwie, także delegacje zagraniczne. Taki gość, jak Ojciec Święty, pojawił się na tym pokładzie tylko raz.
- Starałem się podczas tego lotu o szczególną precyzję i finezję - mówi pilot. - Mam tu na myśli pewną „delikatność” lotu. Nie oznacza to, że na co dzień tak nie latamy. Ale bardzo zależało mi na tym, by Papież czuł się jak najlepiej. Nie miałem wprawdzie drżących rąk za sterami, ale przyznaję, że po zakończeniu lotu, kiedy Papież uścisnął mi dłoń, przyszedł czas na emocje... Ten lot zostanie mi w pamięci na zawsze.
To, że znalazł się za sterami papieskiego śmigłowca było dla pilota wielkim wyróżnieniem. Trzeba było oczywiście spełniać pewne warunki - być w pełni wyszkolonym, posiadać odpowiedni nalot. On miał wówczas ok. 3 tys. godzin nalotu. - Bez fałszywej skromności mogę powiedzieć, że by siąść za sterami „papieskiego śmigłowca” trzeba być dobrym i doświadczonym pilotem - mówi.
W skład eskadry papieskiej wchodziły załogi w pełni wyszkolone w każdych warunkach atmosferycznych w dzień i w nocy. Oprócz śmigłowców z tego pułku, w skład tej eskadry wchodziły śmigłowce z Łęczycy, z Bemowa i Nowego Miasta. Przed wizytą odbywały się ćwiczenia zgrywające, gdyż na co dzień nie ma potrzeby, żeby razem latało 8 czy 10 śmigłowców jednocześnie.
* * *
Po zakończeniu papieskiej wizyty ppłk pilot Marek Miłosz uczestniczył w spotkaniu w Nuncjaturze Apostolskiej w Warszawie, podczas którego abp Józef Kowalczyk dziękował pilotom za ich służbę w czasie papieskiej wizyty.
Podczas wizyt Jana Pawła II do Ojczyzny w roku 1997 i 1999 wchodził w skład załogi zapasowej w eskadrze papieskiej. Wówczas na pokładzie śmigłowca przewoził kardynałów i biskupów towarzyszących Papieżowi. Na zakończenie tych trzech wizyt, w czasie których siedział za sterami śmigłowca, odbywało się krótkie pożegnanie załóg z Ojcem Świętym, który udzielał błogosławieństwa.
- Jan Paweł II ściskał dłoń wszystkim członkom załóg. Chwile te zostały uwiecznione na zdjęciach, które są dla mnie niezwykle cenną pamiątką - podkreśla pilot.