21 I TRZECIA NIEDZIELA ZWYKŁA
Ne 8, 1-4a. 5-6. 8-10; Ps 19;
1 Kor 12, 12-30; Łk 4, 18;
Łk 1, 1-4; 4, 14-21.
22 I Poniedziałek. Dzień powszedni
Hbr 9, 15. 24-28; Ps 98; 2 Tm 1, 10b;
Mk 3, 22-30
albo: wspomnienie św. Wincentego, diakona i męczennika.
23 I Wtorek. Dzień powszedni
Hbr 10, 1-10; Ps 40; Mt 11, 25;
Mk 3, 31-35.
24 I Środa. Wspomnienie św. Franciszka Salezego, biskupa
i Doktora Kościoła
Hbr 10, 11-18; Ps 110; Mk 4, 1-20.
25 I Czwartek. Święto Nawrócenia św. Pawła Apostoła
Dz 22, 3-16 lub Dz 9, 1-22; Ps 117;
J 15, 16; Mk 16, 15-18.
26 I Piątek. Wspomnienie świętych biskupów Tymoteusza
i Tytusa
2 Tm 1, 1-8 lub Tt 1, 1-5; Ps 96;
Łk 4, 18; Łk 10, 1-9.
27 I Sobota. Wspomnienie bł. Jerzego Matulewicza, biskupa
Hbr 11, 1-2. 8-19; Ps: Łk 1, 69-72.
74-75; Hbr 4, 12; Mk 4, 35-41.
CZYTANIE Z KSIĘGI NEHEMIASZA (Ne 8, 1-4a. 5-6. 8-10)
Gdy Izraelici mieszkali już w swoich miastach, wtedy zgromadził
się cały lud jak jeden mąż na placu przed Bramą Wodną. I domagali
się od pisarza Ezdrasza, by przyniósł księgę Prawa Mojżeszowego,
które Pan nadał Izraelowi. Kapłan Ezdrasz przyniósł Prawo przed zgromadzenie,
w którym uczestniczyli nie tylko mężczyźni, lecz także kobiety oraz
wszyscy inni, którzy byli zdolni słuchać. I czytał z tej księgi na
placu przed Bramą Wodną od rana aż do południa w obecności mężczyzn,
kobiet i tych, którzy rozumieli; a uszy całego ludu były zwrócone
ku księdze Prawa.
Pisarz Ezdrasz stanął na drewnianym podwyższeniu, które
zrobiono w tym celu. Ezdrasz otworzył księgę przed oczyma całego
ludu, znajdował się bowiem wyżej niż cały lud; a gdy ją otworzył,
cały lud się podniósł. I Ezdrasz błogosławił wielkiego Pana Boga;
a cały lud podnosząc ręce odpowiedział: "Amen! Amen!" Potem pokłonili
się i upadli przed Panem na kolana, twarzą dotykając ziemi.
Czytano więc z tej księgi, księgi Prawa Bożego, dobitnie,
z dodaniem objaśnienia, tak że lud rozumiał czytanie. Wtedy Nehemiasz,
to jest namiestnik, oraz kapłan-pisarz Ezdrasz, jak i lewici, którzy
pouczali lud, rzekli do całego ludu: "Ten dzień jest poświęcony Bogu
waszemu, Panu. Nie bądźcie smutni i nie płaczcie!" Cały lud bowiem
płakał, gdy usłyszał te słowa Prawa. I rzekł im Nehemiasz: "Idźcie,
spożywajcie potrawy świąteczne i pijcie napoje słodkie, poślijcie
też porcje temu, który nic gotowego nie ma: albowiem poświęcony jest
ten dzień Panu naszemu. A nie bądźcie przygnębieni, gdyż radość w
Panu jest ostoją waszą".
Refren: Słowa Twe, Panie, są duchem i życiem.
Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę,
świadectwo Pana niezawodne,
uczy prostaczka mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce,
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
Refren: Słowa Twe, Panie, są duchem i życiem.
Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki,
sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne.
Niech znajdą uznanie przed Tobą
słowa ust moich i myśli mego serca,
Panie, moja Opoko i mój Zbawicielu.
Refren: Słowa Twe, Panie, są duchem i życiem.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
CZYTANIE Z PIERWSZEGO LISTU ŚWIĘTEGO PAWŁA APOSTOŁA DO KORYNTIAN (1 Kor 12, 12-14. 27)
Bracia:
Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu
członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią
jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscyśmy bowiem w jednym
Duchu zostali ochrzczeni, aby stanowić jedno ciało: czy to Żydzi,
czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni
jednym Duchem. Ciało bowiem to nie jeden członek, lecz liczne członki.
Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa i poszczególnymi członkami.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
POCZĄTEK EWANGELII WEDŁUG WIĘTEGO ŁUKASZA (Łk 1, 1-4; 4, 14-21)
Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które
się dokonały pośród nas, tak jak je przekazali ci, którzy od początku
byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem więc i ja
zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei,
dostojny Teofilu, abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk,
których ci udzielono.
W owym czasie Jezus powrócił w mocy Ducha do Galilei,
a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich
synagogach, wysławiany przez wszystkich.
Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W
dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby
czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę natrafił
na miejsce, gdzie było napisane:
"Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił
i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność,
a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnych, abym
obwoływał rok łaski od Pana".
Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich
w synagodze były w Nim utkwione. Począł więc mówić do nich: "Dziś
spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli".