"Góry są zawsze uprzywilejowanym miejscem spotkań człowieka z majestatem Boga. W bezpośrednim kontakcie z przyrodą człowiek tutaj wznosi swą myśl ku Bogu i odkrywa do Niego drogę" - tak przed kilku laty pisał Jan Paweł II do budowniczych kaplicy na Groniu w pobliżu Leskowca k. Andrychowa. Karol Wojtyła, jako młody kapłan, później biskup, wreszcie namiestnik Chrystusa na ziemi, zawsze kochał przyrodę, rozumiał piękno gór, tu najlepiej modlił się i wypoczywał. Urodzony w Wadowicach, w wieku 10 lat po raz pierwszy był wraz ze swoim ojcem na Groniu, potem przemierzał kilkakrotnie Beskid Mały. Ostatni raz był tutaj już jako kardynał, na rok przed wyborem na Stolicę Piotrową.
Górale szczególnie ukochali Ojca Świętego. Ich darem na 75. rocznicę urodzin była m.in. wzniesiona dzięki staraniom Danuty i Stefana Jakubowskich z Andrychowa, przy wsparciu Adama Karcza z Inwałdu oraz wiernych diecezji bielsko-żywieckiej i archidiecezji krakowskiej, kaplica-sanktuarium górskie na Groniu, nazwane imieniem Jana Pawła II. Kaplicę 9 czerwca 1995 r. poświęcił ordynariusz diecezji bielsko-żywieckiej - bp Tadeusz Rakoczy, a cały Groń wraz z pobudowaną później Drogą Krzyżową III Tysiąclecia pobłogosławił Ojciec Święty z helikoptera, przelatując nad nim specjalnie 16 czerwca 1999 r. Spełniło się marzenie pomysłodawców. Jednak helikopter odleciał, a została tęsknota.
Wtedy zrodził się pomysł budowy właśnie tu, w Beskidzie Małym, na wysokości 890 m n.p.m., najwyżej położonego w Polsce pomnika Ojca Świętego. Bóg pobłogosławił, ludzie pomogli i oto na Groniu stanął nie tylko pomnik Jana Pawła II, lecz także zawisł dzwon III Tysiąclecia, głoszący całemu światu chwałę Boga i przypominający słowa Ojca Świętego: "Jakże tej Polski nie kochać, skoro jest taka piękna, a Bóg jest jej prawdziwym gospodarzem". Twórcą pomnika są artyści rzeźbiarze z Tarnowa - Bogdana Ligęza-Drwal i Światosław Karwat. Pomnik został doskonale wkomponowany w krajobraz gór.
Uroczystego poświęcenia dokonali 15 lipca 2001 r. bp Stanisław Ryłko - sekretarz Papieskiej Rady ds. Świeckich i bp Tadeusz Rakoczy.
Na Groń Jana Pawła II przywędrowali górskimi szlakami wytrawni turyści, księża, siostry Zmartwychwstanki z Kęt, poczty sztandarowe, górale ze Związku Podhalan, pielgrzymi z kraju, a nawet z sąsiednich Czech. Główny celebrans Mszy św., z pochodzenia andrychowianin - bp Stanisław Ryłko poprzedniego dnia w Watykanie z ust sekretarza Ojca Świętego - bp. Stanisława Dziwisza otrzymał zapewnienie o szczególnej w tym dniu łączności duchowej Jana Pawła II z ludźmi gór i błogosławieństwo Ojca Świętego dla wszystkich uczestników uroczystości. Kazanie wygłosił bp Rakoczy. Przyniesiony na Groń, specjalnie upieczony przez wadowickich piekarzy chleb, po poświęceniu, stał się znakiem miłości, przypominając ewangeliczne wydarzenie rozmnożenia chleba. Długo jeszcze w szum górskiego wiatru wplatały się słowa modlitwy różańcowej w intencji Ojca Świętego.