W dniach 18-21 listopada 2013 r. do Rzymu przybyli duszpasterze posługujący naszym Rodakom w różnych zakątkach świata. Inicjatorem tej pielgrzymki do grobów Piotra i Pawła w kończącym się Roku Wiary był ks. bp Wiesław Lechowicz, delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej. Instytut Duszpasterstwa Emigracyjnego rozesłał zaproszenia i powiadomił ok. 1 tys. duszpasterzy polskich na obczyźnie. Przybyło ponad 120 księży, w tym 35 chrystusowców. Modliliśmy się o umocnienie wiary począwszy od grobu św. Pawła z abp Z. Zimowskim, przy grobie bł. Jana Pawła II z Kard. Z. Grocholewskim, w Bazylice Ducha Świętego z Prymasem Polski abp J. Kowalczykiem oraz w Bazylice św. Jana na Lateranie - z abp Szczepanem Wesołym.

Ta pierwsza pielgrzymka duszpasterstw polonijnych zjednoczyła i dała możliwość poznania się, wymienienia doświadczeń i „dotknięcia” wiary apostołów narodów. Jak ważne też było sympozjum przy kościele św. Stanisława Biskupa przygotowane przez ks. bp Wiesława Lechowicza i ks. Jana Główczyka, nowego koordynatora pmk we Włoszech - o posłudze emigracji polskiej. Zaproszeni prelegenci - kard. A. Veglio, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących - przedstawił niezwykle interesujący referat: „Polscy misjonarze w służbie emigracji polskiej”, (zobacz) w którym mocno zaznaczył, że duszpasterz emigracyjny musi być człowiekiem - pomostem, znającym język i ceniącym kulturę kraju przyjmującego migrantów. Ma on być też w harmonii z biskupem miejsca i pomagać integrować z miejscowym Kościołem i społeczeństwem. Duszpasterz taki musi mieć ducha misyjnego, ale też winien chronić tożsamość swych wiernych.

Z wielką radością „duszpasterze - pielgrzymi” wysłuchali na placu św. Piotra słów Ojca Świętego Franciszka: „Drodzy księża, dobrze wiecie, że emigracja - jakiekolwiek byłyby jej przyczyny - niesie ze sobą wiele trosk, problemów i zagrożeń, spowodowanych oderwaniem od korzeni historycznych, kulturowych a często rodzinnych. Z gorliwością starajcie się wychodzić naprzeciw potrzebom waszych rodaków i troszczcie się o ich duchowy rozwój. Pomóżcie im, by zachowali wiarę i byli jej świadkami w społecznościach, w których przyszło im żyć. Niech towarzyszy wam Boże błogosławieństwo!"