W katedrze wrocławskiej przewodniczył Mszy św., na której obecni byli wierni, kapłani, siostry zakonne, przedstawiciele ruchów i wspólnot archidiecezji wrocławskiej na czele z biskupami pomocniczymi: bp. Jackiem Kicińskim, bp. Maciejem Małygą oraz z bp. nominatem diecezji legnickiej Piotrem Wawrzynkiem.

Homilię wygłosił ks. Adam Łuźniak, wikariusz generalny archidiecezji wrocławskiej. Przybliżył kontekst roku 1983, kiedy to w Katowicach abp Kupny przyjął święcenia prezbiteratu: – Rok 1983 był z jednej strony trudny dla Polski ze względu na trwający jeszcze stan wojenny, jednocześnie był to rok planowanej pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny, w tym do Katowic. Ojciec Święty przybył z orędziem pokoju, którego nasz naród tak bardzo potrzebował. Jednocześnie pielgrzymka ta wpisywała się w czas nadzwyczajnego jubileuszu i Roku Odkupienia.

– W diecezji katowickiej w tamtym roku dzień pamiątki ustanowienia kapłaństwa, czyli Wielki Czwartek, był jednocześnie dniem udzielania święceń kapłańskich. Katowiccy prezbiterzy z roku 1983 otrzymali na ten dzień szczególny dar od Ojca Świętego – list do kapłanów na Wielki Czwartek. W liście tym Jan Paweł II skierował do wszystkich księży zachętę, by na nowo odkryli w sobie zaproszenie do przyjaźni z Jezusem. Kapłan ma stać się świadkiem i przyjacielem Miłości – tłumaczył ks. Łuźniak – Niewątpliwie ten list musiał poruszyć nowych prezbiterów. Od dnia swoich święceń młodzi księża, jako świadkowie spotkania z Panem, poszli ogłaszać rok łaski od Pana, Chrystusowy jubileusz, czas miłości i miłosierdzia.

Wikariusz biskupi podkreślał, że przyjaźń abpa Józefa Kupnego z Jezusem widać przez wszystkie lata kapłaństwa. – Ta przyjaźń zawiązana z Jezusem w czasie dorastania, w czasie formacji kapłańskiej, była tak mocna, że młody ks. Józef Kupny napisał na obrazku prymicyjnym słowa proroka Izajasza: „Oto ja, poślij mnie”. Ta przyjaźń owocowała w kolejnych posługach: służbie na parafiach, w osobistej formacji stałej i studiach specjalistycznych, w trosce o seminarium duchowne jako rektor, w pracy w urzędach diecezjalnych i ostatecznie w biskupim zaangażowaniu. Ta przyjaźń, potwierdzona 40 lat temu słowem „chcę” podczas liturgii święceń, trwa przez lata, a dziś przyjmuje postać świadectwa i dobrej nowiny o tym, że Chrystus nas umiłował.

Życzenia metropolicie wrocławskiemu składali księża biskupi, współpracownicy, ale także wielu diecezjan i członków różnych ruchów i wspólnot. – Dziękuję za modlitwę w mojej intencji, za życzliwość i waszą obecność dzisiaj. To wyraz jedności z waszym biskupem. Podziękowaniem dla was niech będzie moja modlitwa i moje błogosławieństwo – mówił abp Kupny.

Na zakończenie metropolita ogłosił ważną dla archidiecezji wiadomość: zapowiedział zwołanie synodu archidiecezjalnego jesienią tego roku.