W katedrze gorzowskiej biskup Adam Dyczkowski w asyście bp. Edwarda Dajczaka oraz w konkatedrze zielonogórskiej bp Paweł Socha przewodniczyli 5 stycznia - w Wigilię Objawienia Pańskiego uroczystościom zamknięcia Wielkiego Jubileuszu Chrześcijaństwa w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Podobnie jak w dzień otwarcia Jubileuszu - 25 grudnia 1999 r. liturgia rozpoczęła się od wniesienia przez główne drzwi świątyni księgi Ewangelii przez Biskupa. Przypominanie najważniejszych jubileuszowych wydarzeń i dziękczynienie Bogu zdominowały tematykę głoszonych przez Biskupów homilii.

Jubileuszowy rachunek sumienia

W słowie wygłoszonym w katedrze do wiernych Biskup Diecezjalny podkreślił szczególne znaczenie pielgrzymowania w Roku Świętym. Przypomniał narodową pielgrzymkę do Rzymu i radosne spotkanie 50 tysięcy Polaków z Ojcem Świętym. Na placu św. Piotra rozbrzmiewała polska mowa, grała orkiestra Wojska Polskiego, wystąpił zespół "Śląsk". Biskup przypomniał także radość i wzruszenie naszych rodaków z dalekiego Kazachstanu, których okrutny los rzucił tak daleko od ojczyzny, dla których wielkim wyzwaniem było zachowanie wiary. Bp Dyczkowski przywołał także diecezjalne uroczystości w Międzyrzeczu, na które mimo jesiennego chłodu licznie przybyli wierni, dając tym świadectwo swojej wiary.

Biskup wezwał także do rachunku sumienia, w którym każdy z nas winien odpowiedzieć sobie na pytanie, jak przeżył Rok Jubileuszowy, ile treści z papieskiego nauczania dotarło do nas i czy zmieniło nasze życie? Odwołując się do przykładu Papieża Jana Pawła II, Biskup wskazał następnie na potrzebę szczerej pokuty, od której nie powinniśmy odchodzić. Chrześcijanie mają za co przepraszać. Szczególnie ostatnie stulecie było czasem totalitaryzmów, systemów antyludzkich, powstałych obok ludzi wierzących, którzy nie byli w stanie się im przeciwstawić. Ważnym wyzwaniem dzisiejszych czasów - mówił dalej Biskup - jest potrzeba głoszenia prawdy, nawet kiedy nie jest ona łatwa i odbiega od prostych, lecz fałszywych recept docierających do nas z wielu stron. Z tego wynika zadanie dla każdego z nas: ostrzegać przed wszelkim złem i zachęcać do każdego dobra. Przypominając dalej papieskie wezwania, Biskup wskazał na potrzebę szacunku wobec tego, co jest święte, a wiec i wobec dnia świętego, jakim jest niedziela. Rachunek sumienia zrobiony na zakończenie Roku Świętego winien nam wskazać, ile z nauki Ojca Świętego obecne jest w życiu każdego z nas.

Złoto, kadzidło, mirra

W wygłoszonej w Zielonej Górze homilii bp Paweł Socha dokonał najpierw podsumowania Roku Świętego, który nazwał rokiem rozpoznawania okiem Boga naszych postaw i nawracania się, przemiany wewnętrznej, uznania swoich win i grzeszności wobec Boga. Biskup przypomniał sens i znaczenie jubileuszowych znaków, jakimi były odpusty i pielgrzymowanie do Ziemi Świętej, do Wiecznego Miasta, a także do wielu sanktuariów i kościołów stacyjnych. Dowodem jubileuszowego ożywienia ruchu pielgrzymkowego jest - jak dalej mówił Biskup - podwojenie ilości rozdanej Komunii św. w kościele konkatedralnym.

W dalszej części homilii, nawiązując do treści święta Objawienia Pańskiego, Biskup wskazywał na kierunki odnowy życia chrześcijańskiego, która ma stać się owocem Roku Świętego. Święto Trzech Króli mówi nam, iż Jezus Chrystus przyszedł zbawić każdego człowieka, który zaistniał na ziemi. Tego zbawienia dokonał Chrystus raz na zawsze i pozostał z darami zbawienia w Kościele Świętym, zaś Kościół jest dzisiaj miejscem aktualizacji tego zbawienia w przestrzeni i czasie w całym świecie. Wskazując na dary przyniesione przez Mędrców Biskup mówił o trzech wymiarach chrześcijaństwa. Składając złoto Bogu Mędrcy chcieli powiedzieć: "Ty jesteś ważniejszy dla nas niż to złoto. W Tobie chcemy widzieć, jaka jest wartość wszystkich dóbr materialnych. My wierzymy w Ciebie, a nie w złoto". Jest to szkoła wiary - mówił Biskup - człowiek wiary nigdy nie klęknie przed bogactwem, przed złotem, przed karierą. Zawsze będzie klękał przed Bogiem, a dóbr ziemskich mądrze będzie używał. Kadzidło jest symbolem poprawnej postawy wobec Boga, jest symbolem modlitwy, symbolem zaufania Panu Bogu. Mirra, gorzkie zioło to symbol cierpienia, ofiary, symbol Boskiej miłości, która uobecnia się w człowieku. Tam, gdzie jest prawdziwa miłość, tam jest też ofiara. Tak jest struktura miłości. Jezus oddał za nas życie i my winniśmy oddać życie za braci, czyli służyć im w miłości.

Ostatni pielgrzymi

Oba kościoły katedralne podczas Mszy św. wypełniał gęsty tłum ostatnich jubileuszowych pątników. W celebrach wzięli udział kapłani zielonogórskich i gorzowskich parafii, Gorzowska Kapituła Katedralna, profesorowie i alumni Seminarium Duchownego w Paradyżu. O wdzięczności za dar pielgrzymowania mówili w swych dziękczynnych przemówieniach proboszczowie obu kościołów: ks. kan. Stanisław Garncarz i ks. kan. Włodzimierz Lange. Tak jak w innych 12 kościołach stacyjnych w każdą sobotę przez wszystkie jubileuszowe tygodnie odprawiano Msze św., na które przybywali pielgrzymi indywidualni, grupy i ruchy parafialne oraz poszczególne parafie z miasta i okolic. Do konkatedry zielonogórskiej - jak przypomniał ks. kan. W. Lange - pielgrzymowali także wierni obrządku greckokatolickiego wraz ze swoim biskupem. Wierni licznie przystępowali do sakramentu pokuty, słuchali specjalnego słowa Bożego i uzyskiwali dar jubileuszowego odpustu. Na zakończenie liturgii odśpiewano uroczysty hymn Magnificat, będący dziękczynieniem za wszystkie otrzymane od Boga jubileuszowe łaski.