Ks. Leon Chróścicki urodził się 11 kwietnia 1884 r. w Chrościcach (starostwo Mińsk Mazowiecki) jako syn Grzegorza i Józefy z Reczajskich. Uczęszczał do gimnazjum w Warszawie na Pradze. W 1905 r. złożył
egzamin dojrzałości, po czym wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie. Na kapłana został wyświęcony 29 czerwca 1908 r. W latach 1908-1912 odbywał studia filozoficzno-teologiczne we Fryburgu
Szwajcarskim. Po powrocie do kraju pełnił przez kilka miesięcy funkcję kapelana szpitala w Gościeradowie. Potem pracował jako wikariusz w następujących parafiach: Modliborzyce (1913), przy katedrze w
Lublinie (1914), Nielisz (1916). W latach 1916-1919 był proboszczem parafii Nielisz i katechetą w tamtejszej szkole powszechnej. Pełnił tam także obowiązki przewodniczącego w gminnym Dozorze Szkolnym.
3 lipca 1919 r. ks. Chróścicki został powołany przez bp. M. Fulmana na stanowisko profesora Seminarium Duchownego w Lublinie. Od 1920 r. prowadził także dział gospodarczy Seminarium. W 1923 r. otrzymał
"etat rządowy wikariusza" przy katedrze, pozostając nadal profesorem Seminarium. 27 marca 1926 r. został mianowany proboszczem w Starym Zamościu. Na tym stanowisku starał się łączyć obowiązki duszpasterskie
z zainteresowaniami naukowymi. W 1927 r. podjął nawet studia uzupełniające z zakresu teologii i filozofii na Uniwersytecie Warszawskim, które ukończył w 1928 r. ze stopniem doktora filozofii, na podstawie
rozprawy pt. "Bezpośredniość poznania rzeczy w postrzeżeniu zmysłowym według nauki scholastyków". Na tejże uczelni uzyskał również magisterium z teologii. Ks. Chróścicki był kanonikiem Kapituły kolegiackiej
w Zamościu.
W czerwcu (19 VI?) 1940 r., gdy ks. Chróścicki kończył odprawianie Mszy św. porannej w kościele w Starym Zamościu, "wpadli gestapowcy do kościoła, oderwali go od ołtarza, zdarli z niego ornat kapłański,
popędzili w albie do domu, pobijając go po głowie manipularzem. Zaraz po aresztowaniu wzięli go do Zamościa i osadzili w osławionej tam Rotundzie, a po paru dniach przewieziono go do Lublina i osadzono
na Zamku lubelskim. Z zamku wraz z innymi więźniami przewieziony był do Sachsenchausen, gdzie odbywał potworną kwarantannę do grudnia 1940 r. [stąd został przewieziony - dop. M. L.] do Dachau [gdzie otrzymał
numer obozowy 22501 - dop. M. L.]. Tu zmarł 27 I 1941" (Wiadomości Diecezjalne Lubelskie, 1965 s. 281), "w szpitalu obozowym" (relacja ks. Henryka Pawłowskiego). Według innych relacji, ks. Chróścicki
zmarł 21 stycznia lub 14 grudnia 1941 r., albo też w 1942 r.).
Pomóż w rozwoju naszego portalu