Na sklepieniu sali purpurowej w klasztorze Księgi Henrykowskiej, który znajduje się na terenie archidiecezji wrocławskiej, widnieją cztery malowidła, przy czym każde z nich skierowane jest w konkretną część świata. Przedstawione są na nich: męstwo, roztropność, mądrość i sprawiedliwość. Cnoty te ukazane zostały jako osoby, co wskazuje na to, że stanowią one kluczową rolę w katolicyzmie. To właśnie z tych cnót kardynalnych wynikają inne, przede wszystkim dotyczy to cnót teologalnych, czyli wiary, nadziei i miłości.

Nazwa „cnoty kardynalne” wywodzi się z języka łacińskiego, od słów: cardo – zawias i cardinalis – ważny. O tych czterech cnotach jest mowa także w Księdze Mądrości: „I jeśli kto miłuje sprawiedliwość – to jej dziełami są cnoty: uczy bowiem umiarkowania i roztropności, sprawiedliwości i męstwa” (Mdr 8, 7).

Katechizm Kościoła Katolickiego w punktach 1806-1809 opisuje każdą z cnót kardynalnych. O cnocie roztropności możemy się dowiedzieć, że uzdalnia ona rozum praktyczny do rozpoznawania dobra i wyboru właściwych środków do jego realizacji. KKK przestrzega, aby właściwie rozeznawać, czym jest roztropność: „Nie należy jej mylić ani z nieśmiałością czy strachem, ani z dwulicowością czy udawaniem”. Roztropność pozwala bezbłędnie stosować zasady moralne w każdej sytuacji.

Z kolei sprawiedliwość „jest cnotą moralną, która polega na stałej i trwałej woli oddawania Bogu i bliźniemu tego, co im się należy”. Człowiek sprawiedliwy charakteryzuje się czystością myśli, serca i postępuje uczciwie względem Pana Boga i bliźniego.

Cnota męstwa związana jest z postawą człowieka, który potrafi przeciwstawić się złu. Męstwo „umacnia postanowienie opierania się pokusom i przezwyciężania przeszkód w życiu moralnym”. Człowiek mężny nie jest przepełniony strachem, nie boi się także śmierci i jest gotowy do stawiania czoła wszelkim próbom i prześladowaniom. Cnota męstwa „uzdalnia do wyrzeczenia i do ofiary z życia w obronie słusznej sprawy”.

Czwarta z cnót – umiarkowanie pomaga człowiekowi zachować zdrowy dystans do różnego rodzaju przyjemności i zapewnia równowagę w korzystaniu z dóbr materialnych tego świata. Jak czytamy w KKK: „Osoba umiarkowana kieruje do dobra swoje pożądania zmysłowe, zachowuje zdrową skromność i «nie daje się uwieść... by iść za zachciankami swego serca» (Syr 5, 2)”.

Realizacja cnót kardynalnych w życiu człowieka jest odpowiednim kierunkiem na drodze chrześcijańskiego życia. Męstwo, roztropność, mądrość i sprawiedliwość pozwalają człowiekowi patrzeć na przyszłość w kontekście miłości Pana Boga i czystości serca. Zachowanie tych cnót jest wielką pomocą w stawaniu się człowiekiem królestwa niebieskiego.