Uroczystą Mszę św. w intencji Ojczyzny i poległych w jej obronie celebrował neoprezbiter Rafał Pietruszka. Po Eucharystii żołnierze ze Światowego Związku Żołnierzy
Armii Krajowej (ŚZŻAK), młodzież i wierni przeszli do znajdującej się nieopodal kaplicy Matki Bożej Akowskiej, gdzie odbyła się dalsza część uroczystości. Prezes sosnowieckiego oddziału ŚZŻAK
dr Szczepan Ziemiańczyk przybliżył postać gen. Władysława Sikorskiego i gen. Stefana Roweckiego. "Cieszymy się, że rok 2003 został ogłoszony przez Sejm RP Rokiem gen. Władysława Sikorskiego.
Był on mężem stanu, który prowadził Polskę ku jedności europejskiej. Jego zabiegi dyplomatyczne kontynuujemy dziś po 60 latach. Akurat tak się składa, że w tym roku mija także 60 lat od śmierci
innego wielkiego patrioty i męża stanu gen. Grota-Roweckiego. ŚZŻAK podjął więc uchwałę, by na przełomie lat 2003/2004 w sposób szczególny przypominać jego sylwetkę. Uchwały te nie
wykluczają się, wręcz przeciwnie, są doskonałym uzupełnieniem i wyrazem czci wobec tych wielkich Polaków" - podkreślił Ziemiańczyk.
Trudno w kilku słowach opisać, jak wielką rolę odegrał w czasie II wojny światowej Władysław Sikorski. Dość powiedzieć, że 28 września 1939 r. objął dowództwo armii polskiej
tworzonej we Francji. W dwa dni później został desygnowany na premiera Rządu Rzeczpospolitej Polskiej na emigracji, w którym objął także tekę ministra spraw wojskowych.
Dalej jego kariera przebiegała równie burzliwie. Już 7 listopada 1939 r. został mianowany Naczelnym Wodzem i Generalnym Inspektorem Sił Zbrojnych. W listopadzie 1939 r.
powołał Związek Walki Zbrojnej. W 1940 r. podpisał umowę w sprawie odbudowy armii polskiej w Wielkiej Brytanii. Wiosną 1941 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych
i Kanady w celu uzyskania pomocy materialnej i wojskowej. Po napaści Niemiec na ZSRR w 1941 r. zawarł układ z rządem radzieckim normujący stosunki
dwustronne i dodatkowy układ w sprawie utworzenia armii polskiej w ZSRR. Sikorski zginął w katastrofie lotniczej 4 lipca 1943 r. w Gibraltarze,
powracając z inspekcji wojsk na Środkowym Wschodzie. Przyczyn katastrofy nie wyjaśniono do chwili obecnej. Pochowany został na cmentarzu polskich lotników w Newark, w Wielkiej
Brytanii. 17 września 1993 r. jego prochy przeniesiono na Wawel.
Gen. Stefan Rowecki "Grot" to komendant główny ZWZ-AK w latach 1940-43. Przed I wojną światową członek konspiracyjnego harcerstwa. Od 1913 r. należał do Polskich Drużyn
Strzeleckich. W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich. Od 1918 r. był m.in. instruktorem w Oficerskiej Szkole Piechoty w Ostrowi
Mazowieckiej, następnie w Wojsku Polskim.
W latach 1919-20 walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, m.in. jako szef Oddziału II Frontu Południowo-Wschodniego i Grupy Uderzeniowej gen. Rydza-Śmigłego. W okresie
międzywojennym pełnił różne stanowiska w armii. W czerwcu 1939 r. otrzymał polecenie zorganizowania Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej, którą dowodził we wrześniu
1939 r. Ostatni bój na czele brygady stoczył w dniach 18-20 września pod Tomaszowem Lubelskim. Od początku okupacji zaangażował się w pracę konspiracyjną. W październiku
1939 r. mianowany zastępcą komendanta głównego i szefem sztabu Służby Zwycięstwu Polski. Od stycznia 1940 r. był komendantem Obszaru Warszawskiego ZWZ, czyli praktycznie całego obszaru
okupacji niemieckiej.
W czerwcu 1940 r. został mianowany Komendantem Głównym ZWZ-AK. Pod koniec 1941 r. utworzył organizację Wachlarz. Rozbudował AK, zapewniając jej równocześnie właściwą strukturę organizacyjną
i system dowodzenia. Doprowadził do scalenia większości wojskowych organizacji konspiracyjnych. W lipcu 1942 r. otrzymał zgodę na prowadzenie ograniczonej walki zbrojnej. Niestety,
30 czerwca 1943 r., został zdekonspirowany i aresztowany przez Niemców. Został zamordowany z rozkazu H. Himmlera w sierpniu 1944 r., tuż po wybuchu powstania
warszawskiego.
Pomóż w rozwoju naszego portalu