Reklama

Zdrowie

Dietetyk radzi

Ogórek – owoc czy warzywo?

Rozpoczął się sezon na ogórki. Czego jeszcze o nich nie wiemy?

Niedziela Ogólnopolska 25/2025, str. 62

[ TEMATY ]

ogórki

Adobe Stock

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ogórek zielony jest rośliną jednoroczną należącą do rodziny dyniowatych. Pochodzi z Indii, gdzie jego uprawę rozpoczęto 3 tys. lat temu. W Polsce zalicza się do najczęściej uprawianych warzyw dyniowatych.

Odmian ogórków jest wiele. Można je podzielić ze względu na sposób uprawy lub na przeznaczenie. Do najbardziej popularnych odmian gruntowych należą: Cezar, Hermes, Polan, Parys, Lider czy Izyd. W 100 g ogórka znajduje się 15 kcal, dodatkowo w 95% składa się on z wody. Niska wartość energetyczna oraz duża zawartość wody sprawia, że ogórek to dobry wybór dla osób dbających o linię. Ogórki są źródłem witaminy C, beta-karotenu oraz witaminy K. Dostarczają potasu, fosforu, wapnia oraz sodu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ogórki stanowią źródło przeciwutleniaczy, w tym garbników i flawonoidów. Ich zawartość spowalnia procesy starzenia oraz chroni przed nowotworami.

Ogórek zalicza się do warzyw o niskim indeksie glikemicznym. Jego wartość wynosi 15, stąd jest polecany dla osób z cukrzycą. Dodatkowo ogórki zawierają kurkubitacynę, która jest badana pod kątem przeciwcukrzycowym i przeciwnowotworowym. Jest to związek o gorzkim smaku, który rośliny produkują w celu ochrony przed roślinożercami. Substancja ta w ogórku nie stanowi zagrożenia dla ludzi.

Reklama

Do właściwości przeciwnowotworowych ogórka przyczynia się również chlorofil – zielony barwnik występujący w roślinach. Dlatego ogórek może mieć zastosowanie w leczeniu m.in. raka okrężnicy.

Dzięki zawartości potasu spożywanie ogórków może wpływać na obniżenie ciśnienia tętniczego krwi oraz wspomagać pracę serca.

Co ciekawe, botanicy uważają, że ogórek to owoc. Dlaczego? W przypadku ogórka można zastosować dwie klasyfikacje. Klasyfikacja botaniczna opiera się na jego cechach fizjologicznych, a druga – na sposobie jego wykorzystania oraz walorach smakowych. Ogórek jest więc owocem powstającym z kwiatu rośliny. Dodatkowo roślina wykorzystuje nasiona znajdujące się w owocu do ich rozsiewu. Z kulinarnego punktu widzenia ogórek jest mało słodki, dość twardy, używany do zup, dań wytrawnych oraz sałatek. Powyższe cechy czynią go powszechnym warzywem. Zatem – obie nazwy: warzywo i owoc są jak najbardziej poprawne.

Na ogórki powinny jednak uważać osoby ze stwierdzoną alergią, gdyż mogą one powodować wystąpienie niepożądanych objawów, a także doprowadzić do wstrząsu anafilaktycznego. Ogórek zawiera substancje, które mogą nasilać wzdęcia.

2025-06-17 15:06

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ofiara konfesjonału – św. Rafał Kalinowski

Niedziela podlaska 44/2018, str. VII

[ TEMATY ]

św. Rafał Kalinowski

Archiwum

Św. Rafał Kalinowski

Św. Rafał Kalinowski

Św. Rafał pokazuje nam, że zebrane w życiu trudne doświadczenia mogą w późniejszym czasie wydać piękny owoc. Służba wojskowa u Rosjan, udział w powstaniu styczniowym i ciężka praca na Syberii doprowadziły do tego, iż stał się cenionym spowiednikiem i kierownikiem duchowym

Święty przyszedł na świat 1 września 1835 r. w Wilnie. Na chrzcie otrzymał imię Józef. Jego ojciec, profesor matematyki na Uniwersytecie Wileńskim, troszczył się o edukację i wychowanie patriotyczne syna. W 1852 r. Józef rozpoczął naukę w Mikołajewskiej Szkole Inżynierii Wojskowej w Petersburgu, wstępując jednocześnie do wojska rosyjskiego. Po trzech latach uzyskał tytuł inżyniera i został adiunktem matematyki i mechaniki budowlanej. Równocześnie rozwijała się jego kariera wojskowa i awansował do stopnia porucznika. Wtedy właśnie przestał przystępować do sakramentów świętych, do kościoła chodził rzadko, przeżywał rozterki wewnętrzne, a także kłopoty związane ze swoją narodowością, służbą w wojsku rosyjskim. Wciąż jednak stawiał sobie pytanie o sens życia, szukając na nie odpowiedzi w dziełach filozoficznych i teologicznych. Czując, że zbliża się powstanie, podał się do dymisji, aby móc służyć swoją wiedzą wojskową i umiejętnościami rodakom. Został członkiem Rządu Narodowego i objął stanowisko ministra wojny w rejonie Wilna. Przystępując do powstania Kalinowski uważał, że nie ma ono szans powodzenia, ponieważ znał dobrze sytuację militarną wojsk rosyjskich, stacjonujących na owych terenach. Mimo to uznał, że nie wolno mu stać na uboczu „sprawy uważanej wówczas za istotnie narodową”. Po niepowodzeniu powstania, 24 marca 1864 r., został aresztowany i skazany początkowo na karę śmierci, którą dzięki protekcji rodziny i znajomych z czasów służby w wojsku rosyjskim, zamieniono na 10 lat przymusowych prac w warzelniach soli na Syberii.
CZYTAJ DALEJ

Czego uczy mnie dzisiejszy opis ukrzyżowanego Chrystusa?

2025-11-20 08:00

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Vatican Media

Ostatnia niedziela roku liturgicznego, nazywana Niedzielą Chrystusa Króla, opisuje scenę ukrzyżowania Jezusa. To musi dziwić. Nie widzimy Chrystusa królującego w chwale, potężnego, wszechmogącego, Sędziego żywych i umarłych, ale ukrzyżowanego.

Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. A członkowie Sanhedrynu szydzili: «Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli jest Mesjaszem, Bożym Wybrańcem». Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: «Jeśli Ty jesteś Królem żydowskim, wybaw sam siebie». Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: «To jest Król żydowski». Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: «Czyż Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił». I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa». Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś będziesz ze Mną w raju».
CZYTAJ DALEJ

Kryzys powołań a szkoły katolickie – wyzwania i szanse

2025-11-20 21:02

[ TEMATY ]

szkoły katolickie

Andrzej Sosnowski

Red.

Andrzej Sosnowski

Andrzej Sosnowski

Szkoły katolickie prowadzone przez zgromadzenia zakonne przez dziesięciolecia były nie tylko instytucjami edukacyjnymi, lecz także żywymi zasobnikami powołań — wielu absolwentów internatów zakonnych wkraczało później do nowicjatu czy seminariów. Dziś ten mechanizm traci siłę.

Według najnowszych danych (stan na 1 października 2025 r.) do seminariów zakonnych w Polsce przystąpiło tylko 101 nowych kandydatów, podczas gdy pięć lat temu ich liczba była znacznie wyższa. Łączna liczba kleryków w seminariach zakonnych zmalała do 479 osób, co sprawia, że zgromadzenia prowadzące szkoły stoją przed poważnym ryzykiem utraty duchowej misji.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję