Tuszyn-Las to pięknie położone tereny wśród lasów i porosłych zielenią piaszczystych wzniesień. Walory tego urokliwego miejsca dostrzeżono już bardzo dawno, a od XIX wieku przyjeżdżali tu spragnieni świeżego powietrza, ciszy i spokoju łódzcy letnicy. Zamysł utworzenia nowej dzielnicy miasta Tuszyna został skonkretyzowany jesienią 1927 r. z inicjatywy burmistrza Józefa Domowicza. Dynamicznie powstawały tu nowe wille, a osiedle rozrastało się, zyskując charakter miejscowości wypoczynkowej.
28 kwietnia 1928 r. uchwałą rady miejskiej przyznano jedną z parcel w Tuszynie-Lesie pod budowę kaplicy rzymskokatolickiej. W tamtym czasie brakowało jednak pieniędzy na jej postawienie. Potem przyszła wojna, a następnie powojenne realia ustrojowe i cała inicjatywa odeszła w zapomnienie. Dopiero w latach 80. podjęto ponownie dawne zobowiązania. Odkupiono powtórnie przeznaczoną Kościołowi działkę i postawiono na niej krzyż, pod którym co niedzielę była odprawiana Msza św. Pod kierunkiem proboszcza ks. Stanisława Wieteski i przy dużym zaangażowaniu mieszkańców w latach 1981-83 zaczęła powstawać kaplica.
Całość prac budowlanych nadzorował i nad tworzeniem ducha wspólnoty czuwał Ksiądz Proboszcz.
1 września 1984 r. bp Józef Rozwadowski erygował parafię pw. św. Krzysztofa w Tuszynie-Lesie. Z upływem czasu powstająca świątynia piękniała i przybierała wielkość kościoła, który poświęcono 18 grudnia 1985 r.
Pierwszym proboszczem został ks. Henryk Woźniak. Nie zdołał jednak ukończyć budowy, bo Pan Bóg wezwał go do siebie 23 czerwca 1988 r.
Od 1 sierpnia tegoż roku posługę proboszcza objął ks. Zdzisław Góra, który kontynuuje dzieło swojego poprzednika aż do dziś.
Parafianie czynnie uczestniczą w upiększaniu świątyni, fundując m.in. dzwony kościelne, stacje drogi krzyżowej, główne witraże itp. Równocześnie z materialnym wzrostem wartości kościoła tworzyło się i nadal umacnia życie duchowe wspólnoty parafialnej. Powstały koła Żywego Różańca, aktywnie działająca Akcja Katolicka, Domowy Kościół, młodzieżowa grupa modlitewna, ministranci i schola dziecięca.
Od 1994 r. na gruntach przekazanych przez Radę Miasta powstał cmentarz pw. św. Antoniego, który 12 listopada 1995 r. został poświęcony przez bp. Adama Lepę.
Duchowym bogactwem parafii są wyrosłe powołania: kapłańskie - ks. dr. Marka Kaczmarka oraz trzy zakonne.
W 2004 r. mija 20 lat od powstania parafii w Tuszynie-Lesie.
W oczekiwaniu na jubileusz wspólnota parafialna uczestniczyła w misjach świętych, prowadzonych przez o. Ignacego - franciszkanina z Niepokalanowa. Był to szczególny czas łaski głoszenia Orędzia Zbawienia, wezwania do nawrócenia i powierzania na nowo swojej drogi życia Bogu.
31 października 2004 r. na uroczystości jubileuszowe przybył metropolita łódzki abp Władysław Ziółek. Na miejscowym cmentarzu dokonał on poświęcenia nowego pomnika pierwszego proboszcza parafii pw. św. Krzysztofa - ks. Henryka Woźniaka, którego doczesne szczątki zostały przeniesione z cmentarza w Tuszynie.
Obok grobu pierwszego proboszcza ufundowano Pomnik Dziecka Nienarodzonego - znak budzący sumienie współczesnej cywilizacji, miejsce niosące pokój wszystkim, którzy doświadczyli zranień po stracie dziecka na skutek poronień, aborcji czy martwych narodzin. Słowami modlitwy Jana Pawła II Ksiądz Arcybiskup dokonał Aktu zawierzenia Matce Bożej, Opiekunce Życia, wszystkich wierzących w Chrystusa, by otwarcie i z miłością głosili ludziom naszej epoki Ewangelię życia.
O godz. 12.00 wierni zgromadzili się w świątyni na Mszy św., której przewodniczył abp Władysław Ziółek. Wśród zaproszonych gości byli m.in. przedstawiciele władz samorządowych, dyrektorzy szkół oraz liczni duchowni z terenu naszej archidiecezji. Gościem honorowym był brat ks. Henryka Woźniaka.
Przed rozpoczęciem Eucharystii Ksiądz Arcybiskup poświęcił nowe witraże i malowidła ścienne, które stanowią istotny element wystroju świątyni. W słowie pasterskim abp Ziółek podkreślił, że świątynia jest znakiem Bożej obecności dla nas i pośród nas, a Bóg posługuje się ludźmi przy jej tworzeniu. Arcypasterz zwrócił uwagę na poszczególne etapy powstawania parafii oraz na szczególnie ważny wkład pierwszego budowniczego ks. prał. Stanisława Wieteski, który z powodów zdrowotnych nie mógł uczestniczyć w uroczystościach jubileuszowych.
Ksiądz Biskup podkreślił też istotę zakorzenienia w Bogu każdego dzieła od samego początku, a szczególnie tworzenia duchowej wspólnoty Kościoła.
Słowami hymnu Ciebie, Boga, wysławiamy wyśpiewano wdzięczność Bogu za otrzymane łaski i dar jubileuszu.
Całość uroczystości uświetniła obecność Ochotniczej Straży Pożarnej wraz z orkiestrą oraz asysta i liczne zespoły parafialne.
Na zakończenie Ksiądz Arcybiskup pobłogosławił wszystkich zgromadzonych, życząc, by ten jubileusz stał się wezwaniem do przeżywania teraźniejszości całym sercem w łączności z Bogiem.
Z wdzięcznością za wszelkie łaski powierzamy Bogu Wszechmogącemu całą naszą parafię ufając, że Dobry Pan będzie nadal błogosławił wszelkiemu dobru i strzegł przed złem całą naszą wspólnotę.