pamięci Jana Pawła Wielkiego
umierałeś gdy przyszła wiosna
śniegi zeszły i wsiąkła woda
świat przystanął na Wielkim Placu
i zapatrzył się w małe okno
było to wtedy gdy gospodarz
wychodzi w pole rzucać ziarno
żeby wydało plon stokrotny
i przemieniło się w miliony
tak Ciebie Pan z miłością złożył
w ziemi co kiedyś z niej powstałeś
byś z niej na nowo kiedyś ożył
jaśniejąc blaskiem wiecznej chwały
a my wszyscy tacy maleńcy
porozrywani jak strzępy gwiazd
zagubieni w mrokach tej ziemi
wyglądamy Twej chwały co trwa
Pomóż w rozwoju naszego portalu