Reklama

Konsekracja kościoła w Żeroniach

Niedziela łódzka 22/2012

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Poświęcenie kościoła i ołtarza zalicza się do najbardziej uroczystych aktów liturgicznych. Kościół bowiem, w którym gromadzi się wspólnota wiernych, aby słuchać słowa Bożego, zanosić modlitwy błagalne, wielbić Boga, a przede wszystkim przyjmować sakramenty, gdzie przechowuje się Najświętszy Sakrament Eucharystii jest szczególnym miejscem obecności Boga, jest obrazem Kościoła jako świątyni Boga zbudowanej z żywych kamieni.
Dla małej, bo liczącej ok. 500 osób wspólnoty parafialnej w Żeroniach, 1 maja br. był wspaniałym i od dawna wyczekiwanym dniem, wiążącym się z tym ważnym wydarzeniem. Tego dnia odbyły się uroczystości konsekracji parafialnej świątyni pw. Matki Bożej Częstochowskiej. Dzień konsekracji stanowił uwieńczenie ogromnej pracy i ofiar całej wspólnoty parafialnej oraz jej proboszcza ks. Dariusza Chlebowskiego.
Celebrującego uroczystość abp. Władysława Ziółka, metropolitę łódzkiego, na początku Eucharystii przywitali przedstawiciele wspólnoty parafialnej oraz Proboszcz, prosząc o poświęcenie kościoła. Następnie Ksiądz Arcybiskup pobłogosławił wodę i pokropił nią wiernych, którzy stanowią duchową świątynię, oraz ściany kościoła i ołtarz. Po odczytaniu tekstów lekcji i Ewangelii Pasterz Kościoła łódzkiego w okolicznościowej homilii podkreślił, że świątynia jest tym szczególnym miejscem, gdzie rozbrzmiewa Chrystusowa Ewangelia, dobra nowina o powołaniu każdego człowieka do zbawienia, miejsce głoszenia prawdy Bożej, której dziś tak bardzo nam potrzeba. To w tym miejscu sprawowana jest przenajświętsza ofiara naszego Pana Jezusa Chrystusa, w której uobecnia się tajemnica paschalna, tajemnica Jego męki, śmierci i zmartwychwstania. Pasterz archidiecezji zwrócił także uwagę, iż uroczystość konsekracji świątyni przypada w pierwszą rocznicę wyniesienia na ołtarze naszego umiłowanego rodaka, Jana Pawła II i odwołując się do nauczania i wezwań skierowanych ongiś przez naszego umiłowanego papieża, zachęcił do takiego przeżywania obecnej uroczystości, aby powierzyć się wstawiennictwu Jana Pawła II przed Bogiem, by czuwał nad Kościołem, naszą ojczyzną i nad tą wspólnotą parafialną, przeżywającą konsekrację swej świątyni.
Po odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych dostojny Celebrans odmówił modlitwę, wyrażającą zamiar poświęcenia kościoła i ołtarza na zawsze Bogu oraz prośbę o jego błogosławieństwo. Kolejnym aktem były obrzędy namaszczenia, okadzenia, nakrycia i oświetlenia ołtarza jako widzialne znaki ukazujące niewidzialne dzieła, których Pan dokonuje za pośrednictwem Kościoła sprawującego Boże misteria. Przez namaszczenie krzyżmem ołtarz staje się symbolem Chrystusa, kadzidło spala się na ołtarzu, aby ukazać, że Ofiara Chrystusa wznosi się do Boga jako słodka woń, a modlitwy wiernych wznoszą się do tronu Boga. Nakrycie ołtarza wskazuje, że ołtarz jest miejscem Ofiary eucharystycznej. Oświetlenie ołtarza, a następnie oświetlenie kościoła przypomina, że Chrystus jest światłem, które oświeca Kościół i cały świat. Na tak przygotowanym ołtarzu została odprawiona Msza św. będąca najważniejszą częścią całego obrzędu.
Po Komunii św., do której przystąpili bardzo licznie wierni, proboszcz parafii ks. Dariusz Chlebowski skierował słowa wdzięczności do Pasterza archidiecezji za wszelką pomoc i wsparcie. Wyraził także podziękowanie wszystkim uczestnikom uroczystości, a w szczególności przeorowi Jasnej Góry, o. Romanowi Majewskiemu, księżom proboszczom poprzednikom, obecnym kapłanom oraz wiernym świeckim. Przed udzieleniem błogosławieństwa Ksiądz Arcybiskup, w uznaniu zasług i zaangażowania, obdarzył ks. proboszcza Dariusza Chlebowskiego godnością kanonika. Po zakończeniu Eucharystii z koncertem wystąpił zespół ludowy „Grabiczanie”.

Historia parafii

Myśl powstania parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Żeroniach pojawiła się w 1927 r. Dziekan tuszyński ks. Józef Pełczyński w imieniu tutejszych mieszkańców i w oparciu o życzliwość dziedzica z Kociołek Janusza Łuszczewskiego - który ofiarował na rzecz przyszłej parafii 5 mórg ziemi, prosił Kurię Biskupią w Łodzi o rozpatrzenie tej sprawy i podjęcie decyzji utworzenia nowej parafii. Znaleźli się chętni ofiarodawcy ziemi pod nowy kościół i plebanię. Byli to mieszkańcy wioski Bleszyn: Antoni i Natalia Bernerowie oraz Stanisława i Leon Jarzębowscy. Ofiarowali oni 2 morgi piaszczystej ziemi przylegającej do gruntów żerońskich.
W 1928 r. zakupiono w Lubieniu nowy budynek wykonany z bali sosnowych, który został przeznaczony na plebanię. W tym samym roku rozpoczęto budowę kościoła, który budował wiejski cieśla Antoni Mielczarek z Wodzina, przy pomocy miejscowych cieśli i stolarzy. Był to kościół jednonawowy z drewna ofiarowanego przez gromadę Malewiec i ówczesnego właściciela majątku Rusociny p. Przedpełskiego. On też ufundował główny ołtarz do kościoła wykonany w pracowniach poznańskich. Pierwszym proboszczem został mianowany ks. Czesław Patrycy, który energicznie zabrał się do organizowania parafii. W dniu 6 sierpnia 1929 r. bp Wincenty Tymieniecki, ówczesny ordynariusz łódzki, podpisał dekret erekcyjny nowej parafii, a 11 sierpnia 1929 r. ks. prał. Stanisław Mirecki - dziekan pabianicki - dokonał poświęcenia nowego kościoła. Parafia zaczęła działać samodzielnie od dnia 15 sierpnia 1929 r. Patronami parafii zostali: Matka Boża Częstochowska, św. Teresa od Dzieciątka Jezus, a później św. Ignacy Loyola.
Pierwsi proboszczowie administrują parafią bardzo krótko: ks. Czesław Patrycy (1929-30), ks. Władysław Chojnacki (1930-33), ks. Jan Kasprowicz (1933-34). Wszyscy trzej zginęli później w obozie koncentracyjnym w Dachau. W 1934 r. proboszczem zostaje ks. Roch Łaski - dobry, solidny gospodarz i administrator. W 1936 r. dokupuje on 7, 5 morgi ziemi. Parafia posiada więc ogółem 14,5 mórg ziemi. W czasie II wojny światowej ksiądz proboszcz zostaje aresztowany i wywieziony do obozu w Dachau, a kościół został zamknięty i obrabowany.
W roku 1983 ks. Józef Stachniak przystąpił do budowy nowego kościoła. Został on zaprojektowany przez arch. inż. Macieja Zatorskiego i przypomina swoim stylem kościoły góralskie. Świątynia została ukończona w 1986 r. W 1985 r. została rozpoczęta budowa nowej plebanii. Kontynuacją rozpoczętych prac zajął się nowo mianowany w 1988 r. proboszcz ks. Jerzy Serwik. 27 sierpnia 1989 r., w czasie odpustu ku czci Matki Bożej Częstochowskiej, bp Władysław Ziółek poświęcił nową świątynię. Budowa plebanii, zagospodarowanie terenu wokół niej oraz prace uzupełniające ostateczny wizerunek kościoła zostały ukończone w 1994 r.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Tak, proszę, Jezu Chryste, obmyj mnie

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Pio Si/pl.fotolia.com

Rozważania do Ewangelii J 13, 1-15.

Wielki Czwartek, 28 marca

CZYTAJ DALEJ

Ks. Piotr Pawlukiewicz: Bóg nie może się na Ciebie doczekać!

2024-03-27 07:20

[ TEMATY ]

ks. Piotr Pawlukiewicz

B.M. Sztajner/Niedziela

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

Pomyślałem sobie: „Boże, ta babcia nawet jeszcze Komunii Świętej nie przyjęła, a już się w niej wyzwalają czyny miłości. Jaka ta miłość jest niecierpliwa! Jak się nie może doczekać!”. Tak samo nie może się doczekać Bóg. Na ciebie.

Jeszcze jeden fragment Ewangelii. Pozornie też wam znany, ale czy na pewno? „Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: «Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada». Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem». Lecz ojciec rzekł do swoich sług: «Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się». I zaczęli się bawić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: «Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego ». Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: «Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę». Lecz on mu odpowiedział: «Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się»”*.

CZYTAJ DALEJ

Caritas. Jałmużna „Last Minute”

2024-03-28 11:03

CAL

Caritas Archidiecezji Lubelskiej podjęła się trudu zebrania funduszy na rzecz osób najbardziej potrzebujących w okresie Wielkanocy. Kolejna akacja to Jałmużna „Last Minute”. To nie tylko zwykła zbiórka pieniędzy, ale gest solidarności i wspólnoty wobec tych, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji życiowej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję