Wraz z otwarciem Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 pojawiła się
na półkach księgarskich publikacja próbująca przedstawić główne idee
dotyczące chrześcijańskiego przeżywania jubileuszu w ogólności, a
Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 w szczególności.
Metoda prezentacji, jaką posłużył się Autor, świadczy
o duszpasterskim charakterze omawianej publikacji. Rok jubileuszowy
jawi się tam bowiem jako dar, analizowany w różnych aspektach. Jest
to również próba przeciwstawienia się pewnym tendencjom, które ograniczają
widzenie tego okresu do kompleksu zadań do realizacji. Nie negując
istotnej wartości wysiłku i działań duszpasterskich, nie można zapomnieć,
że jubileusz to przede wszystkim obfitsze udzielenie człowiekowi
łaski przez Pana Boga. Stąd i potraktowanie tematyki w kategoriach
darów, darów otrzymywanych od Ojca przez Syna w Duchu Świętym.
Autor wymienia 4 grupy owych darów. Pierwszy dotyczy
odnowy duchowej człowieka i odzyskania utraconej łaski. Jest to najstarszy
aspekt jubileuszu, sięgający swymi korzeniami jeszcze tradycji deuteronomicznej
Starego Testamentu (Kpł 25,10 n.). Drugi z darów związany jest z
łaską odpustów. Jest to problem delikatny, ale i zaniedbany w praktyce
duszpasterskiej, szczególnie w swym aspekcie doktrynalnym. Okazuje
się bowiem, że studiując uważnie nauczanie Ojca Świętego, można i
ten problem ukazać dość jasno i zrozumiale dla dzisiejszego człowieka.
Trzecia problematyka została nazwana darem pamięci. Istotnie, Pan
Bóg z takich okazji, jak jubileusz, udziela nam łaski do przyjrzenia
się historii własnego życia, identyfikując jego blaski i cienie.
Ich odkrycie i odpowiedzialne potraktowanie przyczyni się do pogłębienia
prawdziwie chrześcijańskiej radości. Czwarta część opisuje dar wspólnoty.
Z okazji jubileuszu odnawiają się nasze więzy ze wspólnotą. A chodzi
tu o wspólnotę o charakterze ponadczasowym, czyli także o tych, którzy
już umarli. Rolę tej wspólnoty Kościoła widać chociażby w aspekcie
odpustu.
Ostatnia część zawiera kilka uwag praktycznych odnośnie
do sposobu przeżycia jubileuszu. Szczególnie cenny w tym względzie
wydaje się być dodatek, zawierający streszczenie przepisów Kościoła
dotyczących uzyskiwania odpustu jubileuszowego.
Książeczka prezentuje się bardzo dobrze również estetycznie.
Przemyślana grafika, zarówno okładki (dłonie wypełnione Kościołem),
jak i wewnątrz (ryciny bazylik rzymskich), wiąże tematykę właśnie
z wydarzeniem o charakterze ogólnokościelnym. Publikacja będzie na
pewno dużą pomocą dla pojedynczych wiernych, a przede wszystkim dla
duszpasterzy.
Ks. Stanisław Mieszczak SCJ. "Jubileuszowe dary", Kraków
1999, Wydawnictwo Księży Sercanów "SCJ", ul. Saska 2, 30-715 Kraków,
tel. (0-12) 656-20-42.
Odnowa Kościoła w dużej mierze zależy od posługi kapłańskiej - przypomina Leon XIV w ogłoszonym dziś Liście apostolskim z okazji 60-lecia soborowych dekretów o kapłaństwie i formacji kapłańskiej. Cytując św. Jana Marię Vianneya podkreśla, że „’Kapłaństwo to miłość serca Jezusowego’ . Miłość tak silna, że rozprasza chmury przyzwyczajenia, zniechęcenia i samotności, miłość całkowita, która jest nam w pełni dana w Eucharystii. Miłość eucharystyczna, miłość kapłańska”.
List apostolski nosi tytuł “Una fedeltà che genera”. Są to pierwsze słowa dokumentu, w których Papież wskazuje, że „wierność, która rodzi przyszłość, jest tym, do czego kapłani są powołani również dzisiaj”. Leon XIV zauważa, że rocznica dekretów Optatam Totius oraz Presbyterorum ordinis stanowią okazję do ponownego rozważenia tożsamości i funkcji kapłańskiej posługi w świetle tego, czego Pan dziś wymaga od Kościoła.
Wolontariat to nie tylko piękna postawa serca i szkoła odpowiedzialności – to także bardzo konkretny zysk w rekrutacji. Uczeń, który przepracuje co najmniej 30 godzin wolontariatu i otrzyma wpis na świadectwie, zyskuje aż 3 dodatkowe punkty. To niewiele wysiłku, a ogromna wartość: dla innych i… dla własnej przyszłości. Pośród wielu czynników kształtujących dojrzałe społeczeństwo obywatelskie wolontariat zajmuje miejsce szczególne. To przestrzeń uczenia się solidarności, odpowiedzialności za drugiego człowieka, wrażliwości i współodpowiedzialności za wspólnotę. I właśnie taką rolę od lat pełnią Szkolne Koła Caritas.
Szkolne Koło Caritas to katolicka organizacja uczniowska działająca w oparciu o wolontariat. Może powstać w szkole podstawowej, średniej i — jeśli istnieje taka tradycja — w dawnych gimnazjach. Nad działalnością czuwa nauczyciel-opiekun zatwierdzony przez dyrektora szkoły w porozumieniu z dyrektorem Caritas, natomiast nad formacją duchową – asystent kościelny, najczęściej katecheta. Celem Koła nie jest tylko „robienie akcji charytatywnych”, ale formowanie postawy chrześcijańskiej miłości, uwrażliwianie na cierpienie i potrzeby innych oraz uczenie praktycznego wypełniania przykazania miłości bliźniego w codziennym życiu szkolnym.
Świętowanie Bożego Narodzenia jest przedmiotem niepokoju zarówno socjologów, teologów i duszpasterzy – uważa ks. prof. dr hab. Marek Chmielewski, kierownik Katedry Duchowości Systematycznej i Praktycznej w Instytucie Nauk Teologicznych na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.
Jako uzasadnienie, przywołuje artykuł Jonathana Raucha z czasopisma „The Atlantic”, w którym pojawia się termin „apateizm”. - To mieszanka apatii, ateizmu, czegoś, co przypomina znużenie, zmęczenie i zniechęcenie do rzeczywistości. Taka postawa przejawia się nie tylko w chrześcijaństwie, ale też w wielu innych religiach. Zachowane zostają pewne elementy tradycji, ale z wyeliminowaniem zasadniczych treści – wyjaśnia teolog.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.