Poniedziałek, 13 marca 2023. Wielki Post.
• 2 Krl 5, 1-15a • Ps 42, 2.3; Ps 43, 3.4 • Łk 4, 24-30
Kiedy Jezus przyszedł do Nazaretu, przemówił do ludu w synagodze: «Zaprawdę powiadam wam: Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. Naprawdę mówię wam: Wiele wdów było w I zraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo pozostawało zamknięte przez trzy lata i sześć miesięcy, tak że wielki głód panował w całym kraju; a Eliasz do żadnej z nich nie został posłany, tylko do owej wdowy w Sarepcie Sydońskiej. I wielu trędowatych było w I zraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman». Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwali Go z miejsca, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na stok góry, na której ich miasto było zbudowane, aby Go strącić. On jednak przeszedłszy pośród nich oddalił się.
Pan Jezus odkrywa dziś przed nami naszą wewnętrzną postawę wobec prawdy o nas samych. Na przykładzie proroków posłanych przez Boga do narodu wybranego, którzy zostają odrzuceni przez naród i są posłani przez Boga dalej, do narodów ościennych, by świadczyć o mocy Boga i Jego trosce o człowieka. Reakcja na to wytknięcie prawdy z przeszłości jest taka sama jak przed wiekami: odrzucenie Jezusa. Nie chcemy Go słuchać. Jezus pragnie dziś poruszyć moje serce i sumienie – nie muszę się bać tego spotkania w prawdzie z Nim i we mnie. On jest lekarzem, który przychodzi, by mnie uleczyć z mojej pychy, zatwardziałości, niezdrowych ambicji, mojego zamknięcia na Jego obecność. On nie chce się nade mną litować ani pastwić, ukazując prawdę o mnie samym. Mocą miłości, z którą przychodzi, chce mnie uwolnić z tych pęt, które mnie wiążą i uzdrowić, obdarowując mnie tym darem. Czy nie jest to moim pragnieniem? Jak w tekście piosenki: Tak mnie skrusz, tak mnie złam, tak mnie wypal, Panie. Byś został tylko Ty, na zawsze Ty.
Reklama
H.C.
WSZYSTKIE ROZWAŻANIA DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "Żyć Ewangelią" DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!
