Legion Maryi

Ruch apostolstwa świeckich pod nazwą Legion Maryi był prezentowany na Kongresie Maryjnym w Strachocinie przez s. Marię Pankowską i s. Jadwigę Nowak-Kukurykę.
Legion Maryi został założony w Dublinie w Irlandii 7 września 1921 r. i tam do dziś istnieje najwyższa rada Legionu obejmująca cały świat. W Polsce w 1949 r. zalążki Legionu zaszczepił Anatol Kaszczuk - więzień Kozielska cudownie ocalony przez Różaniec, oficer Lotnictwa Polskich Sił Zbrojnych za Zachodzie. Obecnie Legion liczy ok. 6 tys. członków aktywnych i 16 tys. członków pomocniczych wspierających go modlitwą. Celem Legionu Maryi jest praca dla Królestwa Chrystusowego, głoszenie chwały Bożej przez osiąganie świętości własnej i pomoc w zbawieniu innych.
Do podstawowych obowiązków aktywnego członka należy: regularne uczestnictwo w cotygodniowym zebraniu prezydium, wypełnianie pracy apostolskiej przydzielanej - na wzór prac zlecanych Apostołom przez Chrystusa - dla dwu osób, złożenie sprawozdania z tej pracy z zachowaniem tajemnicy legionowej co do spraw poznanych w czasie nawiedzania domów i konkretnych osób, odmawianie codziennie podstawowej modlitwy legionowej, czyli Magnifikat z antyfoną i wezwaniem z Cudownego Medalika, postawa życia sakramentalnego, które owocuje miłością bliźniego, czytanie literatury i prasy katolickiej. Ponadto wyższym stopniem członkostwa jest odmawianie modlitw z legionowego modlitewnika, pełne uczestniczenie w codziennej Eucharystii oraz odmawianie Oficjum z Liturgii Godzin.
Struktury i nazewnictwo zaczerpnięte zostało z militarnych oddziałów starożytnych Legionów Rzymskich, których męstwo, dyspozycyjność i wierna służba służy za wzór członkom Legionu Maryi.
Fundamentem formacji członków jest cotygodniowe spotkanie pod opieką opiekuna duchowego, comiesięczne dni skupienia, doroczne rekolekcje zamknięte, doroczna ogólnopolska pielgrzymka na Jasną Górę oraz uczestnictwo w uroczystościach i imprezach legionowych. Legion organizuje także 10-dniowe wyjazdy formacyjno-apostolskie połączone z ewangelizacją uliczną obcokrajowców. Na uwagę zasługuje tu organizowana w archidiecezji lubelskiej 7-dobowa nieustająca modlitwa przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, tzw. Jerycho różańcowe.
Duchowość Legionu Maryi opiera się i wyraża w potrójnej więzi legionisty z Kościołem, Matką Bożą i Duchem Świętym. Kościół jest rozumiany przede wszystkim jako mistyczne Ciało Chrystusa i wszyscy jego członkowie pozostają we wzajemnej jedności i współzależności między sobą i ze swoją Głową - Chrystusem. Szczególna rola w mistycznym Ciele Chrystusa przypada Maryi, która stając się Matką Głowy, stała się jednocześnie Matką poszczególnych członków. Swą macierzyńską rolę pełni Ona mocą Ducha Świętego i we współpracy z Nim pośredniczy w rozdawaniu łask. Według zamierzeń Mądrości Bożej, Duch Święty ma zdobyć świat przez Maryję i Jej dzieci. Za Maryją więc kroczy armia bojowników z krzyżami i różańcami w dłoniach - to właśnie ich broń, którą mają zwyciężyć świat. Każdy legionista ma obowiązek naśladować pokorę Maryi; podejmować czynny apostolat, który wynika z prawdziwego zawierzenia Maryi; osobiście angażować się w Jej służbę tak, aby była bardziej znana i kochana; zupełnie podporządkować się Bogu na wzór Maryi przez pokorę, posłuszeństwo, łagodność, modlitwę, umartwienie, czystość, cierpliwość, mądrość, bezinteresowną miłość Boga i bliźniego i wiarę; rozważać i adorować prawdy maryjne: pośrednictwo łask, Niepokalane Poczęcie i Jej duchowe macierzyństwo. Dla legionisty zjednoczenie z Maryją stanowi najpewniejszy środek w odczytywaniu i wprowadzaniu w czyn natchnień Ducha Świętego.

Stowarzyszenie Matki Bożej Patronki Dobrej Śmierci

Stowarzyszenie to zostało zatwierdzone 22 lipca 1908 r. przez papieża Piusa X i powierzone kierownictwu Zgromadzenia Najświętszej Maryi Panny w Tinchebray we Francji. Natomiast na terenie Polski, dekretem z 30 maja 1987 r., utworzono Filię Stowarzyszenia w Górce Klasztornej i powierzono ją opiece Misjonarzy Świętej Rodziny. Jako hasło i motto życia, Stowarzyszenie uznaje słowa, tak często powtarzane przez Chrystusa w Ewangelii: „Czuwajcie... Módlcie się... Bądźcie gotowi” (por. Mt 25, 13).
Historia Stowarzyszenia Matki Bożej Patronki Dobrej Śmierci jest ściśle związana z kultem Matki Bożej Bolesnej, którego podstawą są prorocze słowa starca Symeona, wypowiedziane do Maryi: „A Twoją duszę miecz przeniknie”. Maryja stała się Matką Boga w Betlejem, zaś na Kalwarii uczestnicząc w tajemnicy odkupienia, stała się również Matką ludzi. Jak długo ludzie żyć będą na ziemi, tak długo będzie okazja do leczenia cierpień, osuszania łez, zbawiania dusz. Tam, u stóp Krzyża, miecz boleści otwarł w Jej sercu potężne, wprost nieskończone źródło współczucia, które wylewa się poprzez wieki na wierny lud. Jako Matka odkupionej ludzkości ochrania i ubogaca łaskami cały Kościół w jego wędrówce do wieczności. Ona, czczona jako Patronka Dobrej Śmierci, aż do końca świata będzie zajęta pracą, by rodzić swoich synów i córki do życia wiecznego. Skoro więc moment śmierci jest momentem decydującym o przyszłym życiu każdego człowieka, słuszną jest rzeczą, aby każdy starając się żyć po chrześcijańsku, szukał oparcia w modlitwie oraz oddał się w Jej macierzyńską opiekę.
Zasadniczym celem Stowarzyszenia jest przygotowanie wiernych do dobrej śmierci przez życie modlitwą i spełnianie dobrych uczynków. Stowarzyszenie zamierza zatem wyjednywać: 1. Dla wiernych katolików - łaskę wytrwania w praktykach życia chrześcijańskiego. 2. Dla obojętnych religijnie i grzeszników - łaskę nawrócenia. 3. Dla wszystkich bez wyjątku - łaskę dobrej i szczęśliwej śmierci.
Ustawy Stowarzyszenia proponują i zalecają członkom praktykowanie:
1. Nabożeństwa do Matki Bożej Bolesnej, które św. Alfons Liguori w swoich Pochwałach Maryi uznaje za najbardziej skuteczne i zbawienne: „Kto usilnie prosi Matkę Bożą Bolesną, ten zasłuży sobie przed śmiercią na dokonanie prawdziwej pokuty za własne grzechy, a Pan Jezus będzie go wspierał w jego cierpieniach, zwłaszcza w godzinie śmierci”.
2. Pamięci o rzeczach ostatecznych, a szczególnie myśli o śmierci, o której - jak powie papież Pius X - „nikt nie może rozważać, niedostrzegając, pod wpływem łaski Bożej, jak zmniejszają się w nim troski o sprawy doczesne, a jednocześnie wzrasta pragnienie dóbr życia przyszłego”.
3. Odmawiania Zdrowaś Maryjo, praktykowania codziennego rachunku sumienia, miesięcznego dnia skupienia z przygotowaniem do śmierci - tych aktów życia chrześcijańskiego, dzięki którym łatwiejsze staje się wytrwanie w dobrym, co w konsekwencji przybliża do osiągnięcia chwały w niebie.
Ponadto Stowarzyszenie proponuje i zaleca ludziom dobrej woli różne pobożne praktyki ku czci Matki Bożej Bolesnej, takie jak: Różaniec do Siedmiu Boleści Matki Bożej, praktykowanie 9 pierwszych piątków miesiąca czy uczestniczenie we Mszach św. zamawianych za siebie lub za innych, z prośbą o łaskę dobrej śmierci.